Frank van den Bogaart is een filmmaker in in Someren, Nederland en Gent, België. In 2016 begon hij met zijn studie aan het KASK te Gent. In 2019 behaalde hij zijn bachelordiploma met de korte film Dryad. Deze film werd onder andere geselecteerd voor het Imagine Film Festival (2020) in Amsterdam en het Razor Reel Flanders Film Festival (2020) in Brugge. De film werd genomineerd voor de Méliès d’Argent (Best Short European Fantastic Film). Donkerster is de film waar hij nu aan werkt.
Wij mochten van den Bogaart interviewen over zijn afstudeerfilm Donkerster. Hieronder lees je ons interview. Wil je deze jonge filmmaker steunen dan kan je altijd een kijkje nemen op deze link en zijn project steunen.
Heb je altijd al filmmaker willen worden?
Ja, eigenlijk wel. Op de basisschool werd er ooit de vraag gesteld wat ik later zou willen worden en ik schreef dat ik acteur of regisseur zou willen worden.
Ondanks dat je het altijd al wou worden, heb je niet meteen voor regisseur gestudeerd?
Neen, ik heb eerst een andere opleiding gedaan. Filmmaker leek me niet zo realistisch. Ik dacht dat het vooral voor een bepaalde kleine groep mensen was weggelegd, die al hun hele leven met film bezig zijn. Ik was ook wel bezig met film, maar meer kijken en verzamelen van films. Iets minder met het maken van films. Ook op advies van mijn ouders ben ik begonnen met een realistischere keuze en heb ik eerst sociaalpedagogische hulpverlening gestudeerd. Daarna heb ik eerst enkele jaren gewerkt om te sparen voor de filmopleiding die ik nu doe.
Je bent nu bijna afgestudeerd
Ja, klopt. Ik heb twee jaar geleden mijn bachelordiploma gehaald met een korte film. Dit is een korte film voor mijn masterdiploma.
Wat is je favoriete film allertijde? En waarom?
Dat is Pan’s labyrinth, een Spaanse film uit 2006. Het is ook een fantasyfilm, maar toch ook wel een serieuze film die zware thematiek vertelt. Visueel is de film ook echt heel erg mooi met unieke wezens die ik nog nooit eerder heb gezien, met ogen in zijn handen bijvoorbeeld. Echt een unieke flim. Je voelt de passie die erin zit.
Wat is je favoriete filmgenre en waarom?
Fantasy. Als fantasy goed gedaan wordt, is het het mooiste genre. Er is een andere wereld met nieuwe elementen en dat zegt ook veel over onze wereld. Het zijn wat-als-films. Bijvoorbeeld wat als bomen konden praten? Dat vind ik een zeer interessante spiegel.
Wat is je top drie favoriete Young Adult films?
Deze vraag heeft me een kleine existentiële crisis bezorgd. Young Adult is geen genre maar een doelgroep. Het is altijd bijvoorbeeld een dramafilm of een actiefilm dat dan voor Young Adults is. Ik heb er lang over nagedacht, maar mijn top drie zou de volgende zijn:
1: The Witch
2: Coraline
3: Big fish
Wat zijn je favoriete series?
Game of Thrones is mijn lievelingsserie. Sex Education vond ik ook echt heel goed!
Waarover gaat je afstudeerfilm Donkerster?
Donkerster gaat over Rhena, een 12-jarig meisje. Haar vader vertelt een verhaal over een bos-entiteit (Atlas) die de verhalen van dode mensen aan de bomen fluistert. Diezelfde nacht verdwijnt haar vader in het bos en als ze wakker wordt volgt ze de verhalen die haar vader haar verteld heeft en dat brengt haar naar het bos. Daar hoort ze dus wat er met haar vader gebeurd is en waar haar vader is.
Je vertrekt graag vanuit een gevoel, waarom spreekt deze werkwijze jou aan?
Ik vertrek vanuit een gevoel en een ervaring. Twee jaar geleden scheurde mijn vader zijn aorta, een levensbedreigende situatie. Hij moest een openhartoperatie ondergaan en ik zat toen in Gent. Het gevoel om je vader te gaan verliezen, dat ik toen ook voelde, staat centraal. Rhena is heel erg bang om haar vader te verliezen. De film gaat dus echt over die angst en die troostrijke gedachte dat iemand nog steeds een verhaal is.
Vertrek je altijd vanuit een persoonlijke gebeurtenis of gevoel?
Ik denk het wel. Er zit natuurlijk wel heel erg veel fantasie in en er zit veel fictie overheen. Ik ben zelf geen meisje van twaalf en mijn vader is ook niet in een bos verdwenen.
Mijn afstudeerfilm tijdens mijn bacheloropleiding ging over een jongvolwassene van 22-25 jaar die het bos in trok op zoek naar zijn moeder. Daar verandert hij langzaam in een boom. Dat idee kwam ook wel vanuit een gevoel dat ik niet echt op mijn juiste plaats zat en ik ging dan ook wel veel wandelen in bossen.
Ik denk dat in mijn ideeën altijd wel iets persoonlijks zit maar ze worden dan wel altijd herschreven zodat het niet altijd iets herkenbaar is. Wel zitten de emoties er nog altijd in en blijven die zeer persoonlijk.
Wat is jouw favoriete scène?
Mijn favoriete scène is wanneer Rhena Atlas ontmoet onder het bos in een grot. Ik ben heel erg fan van de acteur (Jan Bijvoet) die Atlas speelt en was heel erg blij dat hij ook mee wilde doen. De make-up is ook heel erg goed gedaan: deels boom en deels mens. Het is een zeer spannende scène. De grot is ook echt gebouwd in de studio en dat is ook heel erg goed gelukt!
In je film spelen enkele bekende acteurs. Hoe heb je deze acteurs kunnen laten meewerken aan jouw film?
Ik wou echt dat Jan Bijvoet Atlas speelde. Ik had Atlas geschreven en dacht meteen dat het echt cool zou zijn als Jan Bijvoet Atlas zou spelen. Voor de andere rollen heb ik echt gezocht tot ik de acteurs vond die bij de personages pasten.
Voor de hoofdrol heb ik een casting opgezet waar 75 reacties op zijn gekomen. Toen heb ik een selectie gemaakt van 10 of 12 acteurs. Het was dan de dochter van de actrice die de moeder speelt, die als allerlaatste kwam en zij was echt megagoed. Dat was meteen wat ik zocht. Het is ook bijzonder dat de moeder en de dochter in de film ook in het echt moeder en dochter zijn.
Waarom ben je trots op deze film?
Voor een studentenfilm is het een grote productie. Ik heb de film zelf geschreven en geproduceerd. Het is een heel persoonlijk product waar ik echt de vraag heb gesteld wat ik zou kunnen en dan ben ik daar een stapje boven gegaan. Ik heb geprobeerd mijn grens te verleggen om deze film te maken. Naar mijn gevoel is het een heel mooie, echte film met fantasie-elementen geworden. Alles is goed gelukt!
Wat hoop je dat mensen meenemen van deze film?
Ik hoop vooral dat de mensen de film zien en een keertje anders nadenken over de natuur en de dood. Voor de rest hoop ik dat mensen zich vermaken en getroost voelen na het kijken van de film.
Waar zie je jezelf over vijf jaar?
Ik zou over vijf jaar heel erg graag een lange speelfilm aan het maken zijn. Ik ben bezig met nieuwe ideeën en ik zou deze ideeën heel erg graag uitwerken en een productiehuis vinden die mij daar mee wil helpen. Als dat over vijf jaar lukt, zou ik zeer gelukkig zijn.
