Auteur: Livia Peeters

Het geluksexperiment van Courtney Walsh werd vertaald door uitgeverij Kok Boekencentrum. De oorspronkelijke titel is The Happy Life of Isadora Bentley. Eerder verscheen in het Nederlands al Als je me nu zou zien.

Verhaal

In Het geluksexperiment volgen we de dertigjarige wetenschapper Isadora Bentley. Ze is ervan overtuigd dat geluk niet voor iedereen is weggelegd en dat zij gewoon niet een van die mensen is voor wie het is weggelegd.

Ze werkt op een universiteit en doet haar job graag. Met haar studenten bemoeit ze zich nauwelijks, want ze werkt het liefst alleen. Haar buren ontwijkt ze zoveel mogelijk en ze is van plan om nooit meer een relatie te beginnen, zéker niet met een wetenschapper …

Op een dag ziet ze in een damesblad een artikel met daarin 31 manieren om gelukkig te worden. Ze besluit alle 31 punten te weerleggen. Tegelijkertijd wordt ze verplicht om met professor Cal Daxter samen te werken aan een onderzoek dat hij voert. Isadora ziet hier énorm tegen op, maar heeft eigenlijk geen keuze. Naast Cal helpen met zijn onderzoek voert ze ook haar eigen onderzoek uit over geluk.

Mening

Isadora is een personage dat al van jongs af aan een redelijk geïsoleerd bestaan leidt. Ze werd gepest op school en heeft geen vrienden. Alles wat ze heeft meegemaakt (het pesten, het gebroken hart, haar opvoeding…) heeft haar getekend tot de persoon wie ze nu is. Tijdens het lezen voel je soms medelijden met het personage. Tegelijkertijd slaagt Walsh erin om Isadora een énorm mooie groei te laten doormaken in het boek.

Niet alleen focust Isadora zich op haar onderzoek. Het onderzoek zorgt ervoor dat ze uit haar comfortzone moet treden en zo ontstaat er onverwachts een vriendschap met Marty, haar buurvrouw en de dochter van haar buurvrouw. Het is zeer mooi om te zien hoe Isadora, een gesloten persoon, helemaal opbloeit en meerdere mensen toelaat in haar hart.

Het geluksexperiment is een échte feelgoodroman waar je helemaal meeleeft met de personages. Natuurlijk is het voorspelbaar dat ze verliefd zal worden op de professor waar ze mee samenwerkt, maar een goede dosis voorspelbaarheid is af en toe wat we nodig hebben bij het lezen van een feelgood en daar stelt dit boek zeker niet in teleur.

We krijgen in dit boek vooral de evolutie te zien en de opbouw van de relaties die het personage aangaat. Verder is het belangrijk om mee te geven dat er in dit boek geen spice zit! Het is een verademing om eens een feelgoodroman te lezen die eigenlijk ook een romantisch verhaal bevat, maar dan zonder al die spicy scènes.

Raad ik het boek aan?

Ik raad dit boek aan als je graag een feelgoodroman wil lezen waar het hoofdpersonage een heel persoonlijke groei in doormaakt. De hoofdstukken zijn niet te lang en de schrijfstijl is fijn. Ik geef het boek 4 sterren.

Vinuesa is een Spaanse auteur en debuteerde in 2023 met haar YA debuut See you on Venus dat al snel verfilmd werd op Prime Video en geregisseerd werd door Joaquín Llamas. Je kan de trailer hier bekijken. Haar debuut verscheen in meer dan twaalf talen. See you on Venus werd vertaald door Tessa van Dooren en Marjolijn Huiberts bij uitgeverij Van Goor.

See you on Venus wordt gepromoot als een ontroerende en aangrijpende Young Adult. Het boek zou vooral voor de fans van Vijf stappen van jou en fans van John Green zijn. Vijf stappen van jou en de boeken van John Green vond ik zelf fantastisch, maar is See you on Venus even goed?

Waarover gaat het verhaal?

In See you on Venus volgen we de hoofdpersonages Mia en Kyle. De zeventienjarige Mia heeft een hartaandoening, maar is niet bang om dood te gaan. Waar ze wel bang voor is, is het opsporen van haar biologische moeder opsporen in Spanje. Toch wil ze voor haar volgende operatie de vrouw ontmoeten die afstand van haar heeft gedaan.

Het andere hoofdpersonage is Kyle, een jongen die altijd een feestbeest was, tot zijn beste vriend omkwam bij een auto-ongeluk. Zijn leven wordt nu beheerst door schuldgevoel en daar wil Kyle wanhopig graag aan ontsnappen. De twee personages leren elkaar kennen op het moment dat Mia Kyle tegenhoudt wanneer hij zichzelf van het leven wil beroven.

Na een tijdje besluiten de twee om samen naar Spanje te reizen. Zij om antwoorden op haar vragen te vinden en hij voor berusting en zelfacceptatie. Heeft het lot hen bij elkaar gebracht om hun beeld van liefde en de dood voor altijd te veranderen?  

Wat vond ik van het boek?

Om meteen met de deur in huis te vallen: ik vond dat het boek niet kon tippen aan de boeken van John Green, het kwam zelfs niet in de buurt … Ik voelde niet echt mee met de hoofdpersonages en vond Mia soms zelfs irritant. Naar mijn mening drong ze zichzelf op aan Kyle en zette ze Kyle een beetje voor het blok om mee te gaan naar Spanje. Eens in Spanje had ze een hele lijst van vrouwen die mogelijk haar moeder konden zijn. Het stoorde me dat we niet lazen welk gesprek Mia met die vrouwen had.

Er zitten meerdere thema’s in die je heftig zou kunnen noemen. Mia en Kyle worstelen beiden met eenzaamheid, zij het op hun eigen manier. Doordat het vertelperspectief afwisselt tussen Mia en Kyle, krijg je als lezer inzicht in hun gedachten en gevoelens.

In korte dagboekfragmenten vertelt Mia over de rondreis. Dit versnelt ook het tempo in het boek. De dagboekfragmenten zijn gericht aan haar mama, die ze hoopt te vinden, maar bieden geen meerwaarde aan het verhaal.

Dat de verteltijd hoog is, is duidelijk want in tien dagen tijd bezoeken de twee personages heel wat Spaanse vrouwen en steden, o.a.: Madrid, Granada, Alcazar de San Juan … Het verhaal zelf speelt zich voornamelijk af in hun fleurige gehuurde hippiebusje. Er wordt veel aandacht besteed aan de dynamiek tussen Mia en Kyle, die steeds dichter naar elkaar toegroeien. Ook al is dat redelijk voorspelbaar, voor mij kwam dat toch een beetje uit de lucht vallen aangezien Mia zich naar mijn gevoel wat had opgedrongen in het begin. Door die focus op de band tussen Mia en Kyle, mis je ook het gevoel dat je in Spanje bent.

Een ander thema dat aan bod komt is dat Kyle duidelijk worstelt met zelfliefde. Hij heeft heel duidelijk een trauma aan het auto-ongeluk overgehouden en hij is suïcidaal. Door de heftige thema’s die in het boek zitten, bevat het boek veel trigger warnings en is het niet voor iedereen.

Raad ik het boek aan?

See you on Venus is geen boek dat ik aanraad, ik geef het daarom ook maar twee sterren. De personages zijn niet toegankelijk genoeg en ik leefde niet mee met hen.

Enkele maanden geleden kwam de vertaling van The American roommate experiment, Het Amerikaanse datingexperiment van Elena Armas uit bij uitgeverij Z&K. Elena Armas kennen we van dé TikTok-hype: The Spanish Love Deception, die ook eerder naar het Nederlands werd vertaald. 

Ook al maakt dit tweede boek van Armas deel uit van de serie Spanish Love Deception, je hoeft De Spaanse liefdesleugen niet perse gelezen te hebben om aan dit boek te beginnen. Beide boeken kunnen gerust als standalone gezien worden. 

Het verhaal

Het Amerikaanse datingexperiment vertelt het verhaal van Rosie en Lucas. Rosie heeft onlangs haar job opgezegd om fulltime schrijfster van romance boeken te worden. Ze heeft reeds één boek onder een pseudoniem uitgebracht en dat was een zeer groot succes. 

Het verhaal begint wanneer Rosies plafond in haar appartement naar beneden valt. Ze kan niet gaan logeren bij haar vader, omdat die nog niet weet dat ze gestopt is bij haar job. Daarom gaat ze naar het appartement van haar beste vriendin, Lina. Lina is momenteel op huwelijksreis met haar man, maar Rosie gebruikt de reservesleutel. 

Diezelfde avond staat Lucas voor hetzelfde appartement. Lucas is de neef van Lina en zal een tijdje verblijven in Lina’s appartement. Rosie en Lucas sluiten een deal met elkaar: ze zullen beiden in het appartement van Lina verblijven. 

Wat Lucas niet weet is dat Rosie hoopte om hem te ontmoeten op het trouwfeest van Lina. Sindsdien heeft ze hem gestalkt op Instagram. Rosie heeft een fameuze crush op Lucas en moet nu een appartement delen met hem. Ook Lucas vindt Rosie leuker dan hij zal toegeven.

Omdat Rosie een writers block heeft, maken Rosie en Lucas een deal. Lucas neemt Rosie op een aantal dates die deel uitmaken van een experiment om Rosie te helpen haar inspiratie terug te vinden voor het schrijven van haar romance boek. 

Wat vond ik ervan? 

Al vanaf het eerste hoofdstuk zit je meteen in het verhaal. Elena Armas heeft een zeer vlotte pen. De hoofdstukken wisselen tussen het perspectief van Lucas en Rosie, wat ervoor zorgt dat je als lezer weet hoe beide personages zich voelen zonder dat zij dat al van elkaar weten. Het is een zeer luchtig boek dat je echt warm doet voelen als lezer.

Zoals in een typische romance novel zit er ook spice in dit boek. Kan je als lezer tegenwoordig nog iets anders verwachten? Ik vond dat het bij dit verhaal zeer goed paste, het was ook niet té veel. Vaak vind ik dat als ik een vertaling lees de spicy scènes vaak wat cringe aanvoelen, maar bij dit boek was dat absoluut niet. Bovendien duurt het een heel tijdje tot het boek spicy wordt. De relatie tussen de twee hoofdpersonages wordt goed opgebouwd waardoor je ook echt meeleeft met de personages. 

Is het de moeite? 

Als je zin hebt om een leuke romance novel te lezen, dat is dit zeker het juiste boek! Ondanks dat het boek zeker niet dun is, vlieg je erdoor heen! Een goede portie liefde en spice zitten in het boek. Ik geef het boek 4,5 sterren. 

Girl in pieces van Kathleen Glasgow is een boek dat al maanden een hype is op TikTok. Nu is het eindelijk vertaald naar het Nederlands en uitgegeven bij uitgeverij Blossom Books. Eerst en vooral wil ik even de trigger warnings meegeven: zelfbeschadiging, zelfmoord, drugsgebruik, depressie, alcoholisme … 

Girl in pieces vertelt het verhaal van Charlotte Davis (Charlie). In het begin van het boek zit Charlotte in een revalidatiecenter voor mensen die aan zelfbeschadiging doen. Uiteindelijk mag ze het centrum verlaten en zie je hoe alles haar blijft achtervolgen en hoe ze met alle moeilijheden moet leren omgaan: op zichzelf gaan wonen, alle kosten zelf moeten betalen, omgaan met haar verslaving om zichzelf pijn te doen … Daarbovenop komt er nog bij dat ze verliefd wordt op een jongen …

wat vond ik ervan?

Op de cover zien we de titel (Girl in pieces) die doorstreept is met een rode lijn. Ik vind de cover redelijk hard overkomen als je weet waar het boek over gaat. De keuze van deze cover begrijp ik minder goed, omdat die wel echt al heel wat kan triggeren bij sommige jongeren.

Ook al telt het boek 400 bladzijden, het leest toch vlot. Soms waren de hoofdstukken nog geen pagina lang, andere keren waren de hoofdstukken enkele pagina’s lang. In het begin zijn de hoofdstukken zeer kort. Dat maakte het voor mij als lezer moeilijk om in het verhaal te komen. 

Voordat ik dit boek begon te lezen wist ik al dat het een boek ging zijn dat zeer emotioneel was, zeer zwaarbeladen ook. Toch kon het boek me niet helemaal raken. Ja, het is een hard verhaal en een emotioneel verhaal. Sommige passages waren ook echt zeer beeldend geschreven waardoor je je het echt goed kon voorstellen. Toch kon Charlottes verhaal mij niet helemaal raken. Misschien omdat ik er in het begin moeilijker inkwam? In het begin spreekt Charlotte niet, wat het misschien ook moeilijker maakt om met haar mee te voelen. Het boek is ook in drie delen geschreven, maar dat was niet echt noodzakelijk.

Er zijn enkele zaken in het boek die de auteur wat meer had kunnen uitleggen. Dan denk ik aan Charlies relatie met Mikey, met Ellis, haar vaders dood en de relatie die ze heeft met haar moeder. 

Girl in pieces geeft wel een realistisch verhaal mee. In de meeste verhalen gaat het hoofdpersonage in therapie en daarna leeft het hoofdpersonage een gelukkig leven. In Girl in pieces zie je dat niet alles stopt omdat de therapie gestopt is. We zien echt duidelijk welke moeilijkheden Charlotte nog heeft en met wat ze nog struggelt. 

Girl in pieces is zeer bekend op TikTok. Het leest vlot, maar er zijn heel wat trigger warnings. Check deze zeker op voorhand. Ik geef het verhaal 3 sterren.

Het nieuwste boek van Pamela Sharon Woorden van glas kwam recent uit bij uitgeverij Moon. Pamela Sharon is een Nederlandstalige auteur die in 2019 debuteerde met De geur van Groen. In 2021 kwam haar tweede YA-roman uit Wie ik gisteren was. Beide boeken heb ik gelezen dus mijn verwachtingen lagen redelijk hoog. Kon Woorden van glas deze verwachtingen inlossen?

Het verhaal

In Woorden van glas volgen we het hoofdpersonage Summer. Ze is zestien jaar en zit op het Corbeau College en zoals op veel middelbare scholen wordt er gepest, worden de jongens met de grootste mond voorgetrokken en worden er persoonlijke filmpjes gedeeld.

Summer is een meisje dat eigenlijk een beetje op de achtergrond zit en heeft één goede vriendin. Deze vriendin is recentelijk van school veranderd … Op een dag gaat Summer zwemmen en nemen de jongens haar kleren en handdoeken mee. Wanneer Summer uit het water komt, valt haar bikini af en nemen de jongens foto’s van haar. Een tijdje later worden deze foto’s verspreid …

Op een dag heeft Summer avondstudie samen met enkele andere jongeren. Ze gaat naast Nova zitten. Nova is een meisje dat bij het populaire kliekje hoort. Of dat was toch zo tot voor kort … Nu is Nova iemand waar de leerlingen wat scheef naar kijken, omdat ze iets heeft gedaan samen met het groepje dat niet oké was, en zij heeft de rest van de groep verklikt.

Doordat de twee meerdere avondstudies samen doorbrengen, ontstaat er een soort band tussen hen. De twee meisjes zijn zeer verschillend, maar over één ding zijn ze het eens: het moet anders op het Corbeau College. Daarom besluiten Summer en Nova om een anonieme website (Project-X) op te richten waar leerlingen filmpjes in kunnen sturen over alles wat er misgaat op school. Maar mag je, ook al doe je het om van je school een betere plek te maken, zomaar alles online zetten?

Dit boek las als een sneltrein! Pamela Sharon heeft een zeer fijne schrijfstijl. Al vanaf het begin was ik verkocht en wou ik weten hoe het verder zou lopen. Je krijgt als lezer al stukjes van de getuigenverklaring te lezen op het einde van sommige hoofdstukken. Daardoor weet je al dat wat Summer en Nova doen uit de hand gaat lopen.

Als leerkracht vind ik dit boek echt een boek dat iedereen die op de middelbare school zit, zou moeten lezen. Het boek gaat grotendeels over pesten… Is het oké om alles online te zetten wat misloopt? Mag dat zomaar? Waar zit de grens?

Het boek gaat voornamelijk over pesten, zoveel is al duidelijk. Toch zit er veel meer in. Zo is de neef van Nova aseksueel en is Nova biseksueel en ook Summer valt eigenlijk op meisjes, maar weet dat nog niet helemaal van zichzelf. Deze thema’s zitten in het boek, maar zitten niet op de voorgrond. Het is ook zeer fijn om te lezen hoe deze thema’s als zeer normaal en alledaags worden neergezet, deels doordat het niet de hoofdthema’s zijn.

Een aanrader? 

Pamela Sharon zet met Woorden van glas een zeer belangrijk boek neer. De thema’s die hier aan bod komen zijn zeer goed weergegeven. Een aanrader voor iedereen en dus vijf verdiende sterren!

De dievenspelen van Kayvion Lewis is de nieuwste hype in de boekenwereld. Het is het eerste boek van een nieuwe serie, waarvan de filmrechten al verkocht zouden zijn.

Het verhaal

In De dievenspelen van Kayvion Lewis volgen we het hoofdpersonage Rosalyn Quest. Ze komt uit een legendarische familie van meesterdieven. De enige regel binnen de familie is: vertrouw niemand. Rosaly (Ros) ziet echter toch een andere toekomst voor zich dan het leven van een dief. Ze wil daarom ook graag ontsnappen aan haar familie. Ze zet dan ook een plan op poten om weg te gaan van haar familie en te zien wat het leven te bieden heeft. Op dat moment heeft Rosalyn ook al een uitnodiging gekregen om mee te doen aan De dievenspelen. Zij kent het spel niet, maar blijkbaar kent haar familie het wel…

Het plan om haar familie te verlaten gaat ze uitvoeren, tot haar moeder gekidnapt wordt. De dievenspelen is een dodelijke wedstrijd waaraan alleen de grootste oplichters mogen meedoen. De hoofdprijs: alles wat je je maar kunt wensen. Ze ziet dus maar één uitweg om haar moeder te helpen: de Dievenspelen winnen.

Om haar moeder te kunnen redden, moet ze winnen van haar vroegere aartsrivale en van een gevaarlijk verleidelijke tegenstander… Er kan maar één winnaar zijn. Wie is de beste dief van de wereld?

Wat vond ik ervan?

Het is een interessant verhaal en toch een best vernieuwend plot dat ik nog niet eerder heb gelezen. In het begin leer je alle deelnemers kennen. Op dat moment krijg je als lezer veel informatie te verwerken…

De hoofdstukken hebben een goede lengte en eindigen enorm vaak met een kleine ‘cliffhanger’ waardoor je al snel zegt ‘nog één hoofdstuk’. Het boek bevat enorm veel actie en spanning, maar er zit toch ook wat romantiek in het verhaal. Het hoofdpersonage is een stoere meid, maar tegelijkertijd een doodnormale tiener die wil weten wat de wereld te bieden heeft.

De dievenspelen bestaat uit drie rondes en iedere ronde moet Rosalyn een object stelen. Soms moet ze dat alleen doen, andere keren in een team. Omdat ze nog nooit heeft moeten samenwerken en al haar hele leven te horen heeft gekregen dat ze niemand kan vertrouwen, is dat soms lastig. Elke opdracht wordt uitvoerig beschreven zodat je het je zeer levendig kan voorstellen als lezer.

Raad ik het boek aan?

Op het einde komt alles samen en ik zag het niet volledig aankomen. Je kan het waarschijnlijk wel voorspellen als je goed oplet op alle details. Het einde van het boek is toch een cliffhanger waardoor ik graag wil verder lezen in het vervolg dat nog niet uit is… Ik geef het boek alvast 4 sterren.

Twisted games is het tweede boek in de Twisted-serie van Ana Huang. Eerder verscheen in het Nederlands al Twisted love.

In Twisted games volgen we prinses Bridget en Rhys Larsen. Rhys Larsen heeft een traumatische jeugd gehad en heeft ook in het leger gezeten en heeft nu last van PTSS. Daarom heeft hij twee regels als het aankomt op zijn cliënten. De eerste is dat hij zijn cliënten te allen tijde beschermt. De tweede regel is dat hij nooit emotioneel betrokken raakt. Die tweede regel wordt overboord gegooid vanaf het moment dat hij Bridget leert kennen.

Bridget is eigenlijk Prinses Bridget. Ze is de tweede in rij om de troon op te volgen. Ze droomt van de vrijheid om te leven zoals zij dat wil. Ze woont momenteel ook niet in haar eigen land, maar in Amerika. Er heerst een regel die zegt dat je niet kan trouwen met iemand die niet tot een bepaalde stand behoort. Wanneer Bridgets broer verliefd wordt op iemand waar hij eigenlijk niet mee mag trouwen, beslist hij om toch voor de liefde te kiezen en treedt hij af. Daardoor wordt Bridget gedwongen een liefdeloos, politiek huwelijk aan te gaan en de troon te bestijgen terwijl ze dat nooit heeft gewild.

Wanneer dit gebeurt is de relatie tussen Rhys en Bridget natuurlijk al gevorderd van enemies naar lovers. Ze weten dat ze elkaar niet kunnen hebben, maar kunnen elkaar toch niet weerstaan.

Dit is het moment dat Bridget dus probeert om koningin te worden, een potentiële partner probeert te vinden en waarschijnlijk met iemand zal trouwen zonder dat er liefde is. Maar haar hart weet wat ze wil … haar bodyguard.

We maakten al kennis met Bridget en Rhys in het eerste boek Twisted love. Omdat stukken van het verhaal gelijk vallen met de tijdlijn in Twisted love zijn er in het begin van het boek Twisted games enkele tijdsprongen. Deel 1 van het boek vindt plaats tijdens de epiloog van Twisted love en deel 2 vindt daarna plaats. We wisten al waar Twisted love eindigde, maar het is toch goed dat dit boek niet meteen daar waar het vorige boek eindigde begon. De schrijfster raadt aan om eerst Twisted love te lezen, maar dat is zeker niet noodzakelijk.

Ik vond het jammer dat we de vriendinnen van Bridget niet veel zien in dit boek. Ze komen in deel 2 wel een aantal keren voor, maar over het algemeen redelijk weinig. Het volgende boek is Twisted hate en gaat over Jules en Josh, maar veel zijn we nog niet te weten gekomen over de twee.

De afwisseling tussen spicy scènes en groei van de personages is een perfecte balans. Ik vond sommige spicy scènes er wel net wat over[NS1] … Rhys is best wel kinky en dat is niet voor iedereen. Hij is ook zeer bezitterig, wel wat overbezitterig eigenlijk. Dat is ook niet voor iedereen weggelegd. Persoonlijk is dat niet mijn ding, maar goed als beide personages het oké vinden. Wat wel leuk is, is dat hij Bridget ‘prinses’ noemt.

In dit boek zie je de relatie tussen Bridget en Rhys van enemies naar lovers gaan. In het begin kunnen ze elkaar niet uitstaan.

Raad ik het boek aan?

Ik raad dit boek aan iedereen aan die van een snelle read houdt waar toch wat spice in zit. Je gaat doorheen het boek echt van de twee hoofdpersonages houden. Let wel op de trigger warnings, die je hier kan vinden. Ik geef het boek 4 sterren.

Recensie: Het boomhuis in het bos – T J Klune

Toen ik zag dat Het boomhuis in het bos zou uitkomen, wist ik dat ik dit boek moest lezen. Ik heb ook Het weeshuis in de azuurblauwe zee en Het gefluister achter de deur van deze schrijver gelezen. Beiden boeken vond ik zeer leuk om te lezen. Van de vorige boeken had ik telkens al veel voorbij zien komen op TikTok. Bij het nieuwste boek van T. J. Klune was dat niet het geval. Ik startte eigenlijk onwetend het boek …

Het verhaal

Het boomhuis in het bos is een fantasy boek met zeer veel scifi-elementen. Het is gebaseerd op de klassieke kinderverhalen die we allemaal kennen (zoals Pinokkio, De tovenaar van Oz, Wall-E…). In Het boomhuis in het bos volgen we het personage Victor, het enige personage dat een mens is. Hij leeft in het bos, samen met zijn vader Giovanni die een androïde is en al zijn vrienden: Ratched, een verpleegkundige, Rambo, een stofzuiger, en uiteindelijk ook Hap, die allemaal robots zijn.

Het verhaal volgt Victor en zijn robotvrienden. Op een dag gaan ze naar de schroothoop op zoek naar iets bruikbaars. Dan vinden ze een onbekende androïde, die nog niet volledig dood is en dus zeker nog te herstellen valt. Ze nemen hem mee naar huis, herstellen hem. Ze weten alleen niet dat deze goedbedoelde actie veel gevolgen met zich meebrengt. Vanaf dan begint het verhaal pas echt.

Mening

De titel Het boomhuis in het bos vind ik persoonlijk een minder goede vertaling. In het Engels heet het boek In the lives of puppets en er wordt gezegd dat dit boek een hervertelling is van het verhaal van Pinokkio. Als je naar de Engelse titel kijkt, begrijp je die link meteen, met de Nederlandse titel wat minder. Dat neemt niet weg dat de titel wel bij het verhaal past, maar gewoon minder goed dan de oorspronkelijke titel.

Ondanks het feit dat alle personages robots zijn, zit het boek toch vol met menselijkheid en menselijke gevoelens. De pure liefde en vertrouwensband die deze personages voor elkaar hebben is zeer mooi om te zien. Het is een science fiction fantasy boek, maar toch zit er een klein beetje romantiek in het boek.

De sterkte van dit boek ligt in de personages, want ze zijn zeer makkelijk om van te gaan houden. De interactie tussen Ratched en Rambo is vaak ook zeer grappig. Het belangrijkste thema in dit boek is – net zoals bij de vorige boeken van deze auteur – de (gevonden) familie. Het boek leest vlot en je wil gewoon echt verder lezen om te weten welke avonturen deze vrienden (familie) nog gaan beleven.

Conclusie

Het boomhuis in het bos is een heel goed feelgood boek, dat je als lezer een warm gevoel geeft. Ik geef het boek dan ook 4,5 sterren en raad het aan iedereen aan!

In oktober kwam het eerste boek van Ravena Guron, Dit boek is dodelijk, uit bij uitgeverij Volt. Het boek is een young adult-thriller. Lees hier wat ik ervan vond. 

Het verhaal 

In Dit boek is dodelijk volgen we Jess Choudhary. Het boek begint meteen zeer duidelijk met de volgende zinnen: Ik zal het meteen duidelijk maken: ik heb Hugh Henry Van Boren niet vermoord. Ik heb niet eens geholpen. In ieder geval niet expres. 

Al vanaf de eerste zinnen wil je meteen verder lezen en word je in het verhaal gezogen. Het

verhaal laat je niet meer los tot het einde.  

Op een dag wordt Hugh, een van de populairste en rijkste leerlingen van de school dood aangetroffen. Meteen slaat de paniek toe en wordt de vraag der vragen gesteld: wie is de moordenaar?  

Jess is een leerling die er alles aan doet om zich voorbeeldig te gedragen en haar studiebeurs veilig te stellen. Ze merkt al snel dat ze meer betrokken is bij het onderzoek dan ze ooit had kunnen denken. Hugh is namelijk op precies dezelfde manier vermoord als een personage in een verhaal dat zij heeft geschreven… Het duurt niet lang voor Jess een anoniem bericht ontvangt waarin iemand haar bedankt voor de inspiratie. De tijd tikt, en Jess weet dat ze het mysterie op zal moeten lossen of anders eindelijk iets gemeen zal hebben met Hugh: de dood. 

Het verhaal speelt zich af op een internaat dat heel duidelijk niet in België of Nederland gesitueerd is. Aan het begin van het boek krijg je ook een plattegrond van de school te zien wat wel een leuke toevoeging is. Ook is er in deze school een vereniging die zeer belangrijk is. Niemand weet welke leerlingen in deze vereniging zitten en wie de leider is. Af en toe krijgt een leerling een anoniem berichtje met een opdracht die uitgevoerd moet worden. Als de leerling in kwestie beslist deze opdracht niet uit te voeren, volgt er een sanctie vanuit de vereniging.  Deze vereniging is een toevoeging in het verhaal die zeker voor extra spanning zorgt.  

Mening 

Dit boek is dodelijk wordt verteld vanuit het perspectief van Jess. Ze heeft alles neergeschreven wat er is gebeurd en dat is een leuke manier om te lezen en wat er effectief is gebeurd met Hugh. Zo begint het verhaal voordat de moord is gepleegd om een beetje context te geven. Op die manier leer je de personages ook al wat beter kennen. Toch moet je als lezer niet te lang wachten tot Hugh vermoord wordt en het verhaal écht kan beginnen.  

Het boek leest supervlot en de spanningsboog staat doorheen het hele verhaal gespannen. Je wilt elk hoofdstuk verder lezen om te weten te komen wie Hugh nu eigenlijk vermoord heeft.  

De personages zijn leuke personages in een young adult-boek. Je leert Jess ook goed kennen en ze maakt een evolutie door. In het begin heeft ze één vriendin en is ze vrij eenzaam, maar naar het einde toe heeft ze een hele vriendengroep en voelt ze zich goed.  

Conclusie  

Het is een thriller die als een sneltrein leest, goed geschreven is en het verhaal zit goed in elkaar. Een plottwist die je niet meteen ziet aankomen. Zeker een aanrader voor iedereen die graag thrillers leest. Daarom krijgt dit boek van mij 4.5 sterren.