Tag: Boeken

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De Breekbare Draden van Magie – V.E. Schwab

Hier zijn we weer met een recensie over een V.E. Schwab boek. Ik denk niet dat ik dit ooit beu ga geraken, Schwab is een van mijn grootste idolen en ook een van mijn favoriete schrijvers. Al zou ze de achterkant van een shampoo-fles schrijven, ik zou het lezen. Dat is het effect dat ze op mij heeft als lezer (en ook als schrijver). Voor deze recensie las ik haar lang-geanticipeerde boek dat plaatsvindt in een universum dat we al kennen en vijf jaar geleden achter ons hebben gelaten: De Breekbare Draden van Magie. Ik ben heel erg blij dat Schwab zelf deze wereld nog niet achter heeft kunnen laten, want ik denk nog elke dag aan Kell, Rhy, Lila, Alucard en co. sinds ik De Kleuren van Licht uit heb. Maar goed, ik zal zonder spoilers mijn ervaring met deze parel van een boek hervatten.  

Verhaal

Veel schrijvers hernemen tegenwoordig hun oude verhaal universums. Zij het omdat ze nieuwe personages ontdekken in deze werelden, of omdat oude personages hun stem nog niet verstomd is in de pen. Als het aankomt op mijn favoriete auteurs die een nieuw werk uitbrengen in een universum dat me heel dierbaar is, heb ik al met de harde hand moeten leren dat dit een grote teleurstelling kan zijn. Zo kijk ik al enkele jaren met een heel andere blik naar een serie die ooit geen enkele fout voor mij kon bevatten. Maar dan hernemen de auteurs een bepaald personage, en valt het beeld dat ik had in duizend stukken.

Toen De Breekbare Draden van Magie aangekondigd werd en erbij werd gezegd dat het zich in De Kleuren van Magie wereld zou bevinden, hield ik mijn hart al vast. Maar toen er werd gezegd dat je dit boek kon lezen zonder De Kleuren van Magie-serie gelezen te hebben, lichtte een stukje van de zwaarte op mijn borst zich op. Oef, misschien zou mijn beeld van mijn favoriete personages niet aangetast worden.

Voor ik begon met lezen, was ik in een kleine Goodreads rabbit-hole gevallen in de recensies. Eén recensie wist mijn oog te vangen, die omschreef hoe ze wilde dat dit boek meer focuste op de nieuwere personages in plaats van zoveel op de oude personages. Oh nee, dacht ik. Dan toch? Met enthousiasme en een beetje weemoedig begon ik in het boek, angstig dat mijn liefde voor deze personages kapot zou gaan zoals ik het bij andere series al heb gevoeld – die distantiering van een band die zo lang standhield en die opeens brak. Maar toen zag ik Kell en Lila terug … en Alucard en Rhy. En laat me je zeggen – het duurde niet lang voordat ik wederom bevestiging kreeg van V.E. Schwab’s kunde. Als er iemand een oude wereld terug kan hervatten en terugbrengen met de kracht, liefde en macht dat die verdient, dan is het wel Schwab. Zij schrijft alsof het het laatste is wat ze elke dag moet doen. Nooit eerder heb ik een auteur een universum weten heropzoeken na zoveel jaren en verder te gaan alsof ze nooit waren gestopt. Het was zo perfect.

Alle personages spraken in hun eigen toon, niemand voelde opeens anders of zette een andere toon op. Het was puur perfectie. Ook de nieuwe personages brengen een wonderbaarlijke bijdrage aan het verhaal van deze nieuwe serie.


Ik moet wel zeggen, ook al werd er gesteld dat je dit verhaal onafhankelijk kan lezen van De Kleuren van Magie-serie, ga ik daar toch tegenin. Ik denk niet dat dit verhaal zo sterk zou staan zoals het dit doet afgezonderd van De Kleuren van Magie. Het is briljant in zijn eigen respect, maar het zou niets zijn zonder de serie die zijn bestaan mogelijk heeft gemaakt. Dus naar mijn mening moet je sowieso beginnen met De Kleuren van Magie-serie voordat je je aan deze nieuwe serie in het universum waagt.

Personages

Zoals ik eerder al vermeldde was het een warme knuffel om al mijn favoriete personages uit De Kleuren van Magie-serie terug te zien. Iedereen was even (im)perfect zichzelf zoals we ze altijd hebben gekend. Natuurlijk, dit boek speelt zich zeven jaar af na de feiten in De Kleuren van Licht en dus is iedereen zeven jaar ouder. Wat maakt dat ze zich allemaal wel iets meer volwassen gedragen, maar het werkt. Het werkt gewoon écht héél erg goed.

We maken ook kennis met twee nieuwe personages in dit boek: Tes en Kosika. Tes is degene aan wie we de titel te danken hebben (dit is ook alles wat ik over haar ga zeggen, want ik ga Schwab de eer geven om je haar beter te leren kennen). Kosika is Hollands opvolger als nieuwe antari van Wit Londen alsook de nieuwe heerser over Wit Londen (en dit is ook het enige wat ik over haar ga zeggen, het is zoveel beter als je het allemaal zelf ontdekt)

Schrijfstijl

Elke keer herhaal ik me toch kort weer even, want Schwab verdient het. Zij is een van de beste auteurs die ik al in heel mijn leven heb gelezen, en dat zeg ik niet lichtjes. Ze is gewoon uber-briljant en als ik haar ooit mag ontmoeten hoop ik haar dit ook te kunnen zeggen. Haar schrijven is van een ander kaliber, de manier waarop ze personages uitwerkt alsook haar verhalen is van een ander niveau. Het is Schwabs wereld en wij leven er in.

Vormgeving

Dit boek is een pracht van een uitgave. Met wonderlijk mooie sprayed edges, fanart aan de binnenkant van het boek, en een opdruk onder de stofomslag – het is weer een parel hoor, waar Boekerij voor heeft gezorgd.

Ervaring

Mijn ervaring? Nu ja, ik denk dat heel deze recensie voor zich spreekt. Ik had een geweldige tijd tijdens het lezen van dit boek. Altijd wanneer ik iets van Schwab lees eigenlijk. Ik kijk nu al uit naar het volgende deel in deze serie. Schwab heeft het onmogelijke gedaan in het hervatten van een oud universum, en mij weer hoop gegeven dat dit een goed iets is en niet iets dat personages voor mij verpest. Waarvoor mijn immense dank.

Voor dit boek heb ik ook een regel die ik als tiener voor boeken had hervat. Namelijk, als een boek me kon doen huilen was het een instant vijf-sterren boek. Dit boek heeft mijn ogen doen tranen en overlopen, mijn blik wazig terwijl ik de rest van het verhaal probeerde te lezen. Het raakte me tot mijn diepste diep om een personage dat me zo dierbaar is ergens bovenop te zien komen: en daarom krijgt dit boek een welverdiende vijf sterren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: The Memory of Babel (The Mirror Visitor #3) – Christelle Dabos

Ophelia heeft Thorn al meer dan twee jaar niet gezien, en het begint haar te dagen. Maar wanneer het tij begint te keren en hints naar waar Thorn zich mogelijks bevindt, zich de kop op beginnen steken, moet Ophelia van Anima naar Babel afreizen. Een wereld waarin regels volgen zo belangrijk is dat problemen Ophelia op nieuwere manieren dan ervoor in het nauw drijven. Opgepast, deze recensie kan spoilers bevatten voor The Memory of Babel.

Verhaal

Ik moet zeggen, dit was voor mij qua verhaal een van de mindere delen uit The Mirror Visitor serie.  We hebben Clairdelune verlaten en bevinden ons aan het begin van het boek terug op Anima, waar Ophelia al de afgelopen twee-en-half jaar heeft gespendeerd. Het voelt heel erg als het begin van boek één, maar Ophelia is zich hier ook bewust van – alsof de afgelopen twee boeken niet zijn gebeurd. Gelukkig verspillen we niet teveel tijd hier en start het boek al vrij snel met Ophelia die van Anima wordt weggehaald. Van hieruit baant ze zich een weg naar een plek waarover we dusver nog niet veel hebben gehoord: Babel. Hier zal Ophelia op zoek gaan naar Thorn, en verdere antwoorden zoeken op de vragen die ze heeft over God en the Other.

Schrijfstijl

Ik moet zeggen, ik vond Dabos haar stijl wat afgezwakt in dit verhaal. Ze schrijft nog steeds met volle overgave aan details, alles wordt tot het fijnste haartje omschreven wat maakt dat de lezer alles echt voor zich kan zien. Dit vind ik persoonlijk heel erg fijn. Echter, dit boek vindt beide zijn sterktes én zwaktes in de over-detaillering van Dabos. Het is soms net iets té veel qua details, en niet elk detail voelt alsof het even belangrijk is, wat bij de vorige boeken wél zo was. Maar, nog steeds, Dabos schrijft meesterlijk, maar haar sterktes hebben te hard doorgedreven, wat soms een averechts effect kan geven. Less is more, as they say.

Personages

Het ding met deze serie is dat er heel veel personages bij komen kijken, en de helft van de namen vergeet ik telkens weer. Zelfs nu, ben ik er al een pak vergeten. De grote slechterik van dit boek was iemand die we blijkbaar in een eerder boek al ontmoet hadden, maar omdat er zoveel personages zijn, was ik totaal niet gechoqueerd omdat ik echt moest denken: “wie is dit nu?” Zelfs nu weet ik nog steeds niet wie dat was. Op Babel leren we ook nog andere family spirits kennen en natuurlijk ook andere personages, maar ik geef eerlijk toe dat ik deze serie vooral lees voor de dynamiek tussen Ophelia en Thorn. Zeker omdat ze zulke tegenpolen zijn van elkaar en dat dit net is waarom ze tot elkaar toegetrokken worden.

Ik moet wel zeggen, Ophelia haar character arc in dit verhaal was er een om u tegen te zeggen. Er is een scene waarin ze in een ondergrondse kamer wordt gegooid, eentje die gekend staat om mensen gek te maken omdat je er alleen met jezelf zit en veel mensen dit niet aan kunnen. Echter, Ophelia komt alle versies van zichzelf tegen, en ze leert hieruit wie ze echt is in plaats van gek te worden. Ze leert toe te geven hoe ze zich voelt en waarom ze bepaalde dingen voelt. Het is een mooi moment waarin de lezer ook met zichzelf geconfronteerd wordt en je je afvraagt of jij ook zo trouw bent aan jezelf. Zo niet, dan spoort deze scene met Ophelia wel aan om jezelf in de ogen te kijken, en het is nagenoeg prachtig. 

Ervaring

Het boek voelde niet alsof het 400+ pagina’s was, en op andere momenten net weer wel. Ik wilde de hele tijd verder lezen en steeds weer weten wat er ging gebeuren. Maar ik vond wederom mijn persoonlijke Achilles hiel als het aankomt op lezen; ik heb namelijk de nijging om soms fanart op te zoeken en wat gegevens over boeken op te zoeken. Niet per se spoilers, maar eerder mensen hun meningen zonder dat er spoilers bij komen kijken. Natuurlijk, ik krijg wel altijd spoilers because of who I am as a person. Maar kijk, dat is mijn probleem om mee te leren leven/iets aan te doen. In elk geval, op veel momenten voelde het verhaal alsof het totaal nergens naartoe ging, en moest ik echt mezelf opleggen om tot het volgende hoofdstuk te lezen. Pas vanaf ongeveer pagina 250 was ik echt mee met het verhaal. Dit kwam, en dat geef ik eerlijk toe – en hier komt dan ook een dikke spoiler aan – omdat Thorn zijn come back maakte. Hierdoor kwamen er natuurlijk veel vragen bij Ophelia en ook veel hartzeer. Er was zelfs een moment waarop ik dacht dat ze niet meer samen zouden eindigen en dat ik bijna stopte met lezen. Echter, ik kan zeggen dat ik het boek uit heb en dat ik immens uitkijk naar het laatste deel van deze serie.

Ik las ergens online, tijdens mijn verdieping in meer meningen naar dit boek, hoe iemand deze serie omschreef als een dubbele duologie: deel één en twee als set, en deel drie en vier als set. Ik kan dusver begrijpen waarom ze dit zeggen, en ik denk, als ik deel vier ook uit heb, dat ik dit nog meer kan begrijpen. Je hebt in deel één en twee Ophelia en Thorn die hun weg om elkaar heen leren kennen alsook de achtergrond die bij de respectievelijke individu komen, en in deel drie moeten ze opeens elkaar terug leren kennen maar anders. Dit boek was dusver mijn laagste sterren-cijfer voor de serie, met drie sterren. Ik ben heel benieuwd wat het vierde (en laatste!) boek brengt.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Boeken om deze winter te lezen

De kou. Sommige mensen houden ervan en sommige mensen moeten er niks van hebben. Hoe dan ook, elke lezer kan het wel waarderen om met een dekentje en een kopje thee op de bank te zitten met een boek. Of je nou van de kou houdt of niet. Daarom heb ik een lijstje opgesteld met boeken die perfect aansluiten met het winterthema. Zodat iedereen toch een beetje van de winter kan genieten.

Deze winter – Alice Oseman

Tori, Charlie en Oliver Spring hebben allemaal een zware winter gehad. Ze proberen de kerstdagen dan ook met zo weinig mogelijk drama door te komen. Voor Oliver betekent dat Mario Kart spelen met zijn broer en zus, maar Tori en Charlie willen niets liever dan de afgelopen maanden vergeten. De feestdagen zijn dit jaar moeilijker dan ooit. Deze kerst zal de familie Spring uit elkaar drijven of ze weer bij elkaar brengen…

Het gouden kompas – Philip Pullman

In Het Gouden Kompas ontmoeten we Lyra. Ze is opgegroeid zonder haar ware identiteit te kennen en leeft in een wereld die op die van ons lijkt, maar er zijn huiveringwekkende verschillen. Zo raakt ze betrokken bij de ontvoering van kinderen die worden gebruikt voor experimenten in de poolstreek. Achtervolgd, verraden en meer dan eens aan zichzelf overgeleverd, leert Lyra hoe ze met het gouden kompas om moet gaan. Alleen met behulp van dit mysterieuze instrument kan ze de waarheid achterhalen.

Let it snow – John green, Maureen Johnson en Lauren Myracle

Kerstavond, een sneeuwstorm en een gestrande trein vol jongeren. Tel daarbij op een flinke dosis liefdesverdriet, schuldgevoel en onvervulde verlangens, en je krijgt een heerlijke roman met drie innemende hoofdpersonen.

Bestsellerauteurs John Green, Maureen Johnson en Lauren Myracle trakteren ons op drie onweerstaanbare verhalen, die aan het eind van Let it snow prachtig bij elkaar komen.

Whiteout – Nicola Yoon, Angie Thomas, Nic Stone, Dhonielle Clayton, Tiffany D. Jackson en Ashley Woodfol

Vlak voor kerstmis is Atlanta bedekt onder een dikke laag sneeuw. Maar de warmte van ontluikende liefde zou het ijs wel eens kunnen laten smelten in deze onderling verbonden verhalen, vol vreugde en sprankelende romantiek. Terwijl de stad bevriest, helpen twaalf tieners een vriendin de meest epische verontschuldiging van haar leven aan te bieden. Krijgen ze dat wel voor elkaar tijdens zo’n sneeuwstorm? Niemand is voorbereid op deze whiteout. Maar misschien kun je je ook niet voorbereiden op die magische momenten die alles veranderen…

Topauteurs Nicola Yoon, Angie Thomas, Nic Stone, Dhonielle Clayton, Tiffany D. Jackson en Ashley Woodfolk sloegen na Blackout opnieuw de handen ineen en schreven samen een roman over zwarte tienerliefde, waarin alle relaties zo uniek en sprankelend zijn als sneeuwvlokken.

The bear and the nightingale – Katherine Arden

In een dorp op het randje van de wildernis in het noorden van Rusland, waar de ijskoude wind blaast en het altijd lijkt te sneeuwen, vertelt een oude min sprookjes over de Winterkoning. Verhalen over oude magie verboden door de kerk. Maar voor het jonge, wilde meisje Vasja zijn het meer dan alleen verhalen. Alleen zij ziet de geesten rondom het huis die haar beschermen. Alleen zij voelt de groeiende krachten van een duistere vorm van magie in het bos…

Hopelijk ben je een beetje geïnspireerd geraakt en heb je een nieuw boek gevonden om een paar winteravonden mee door te komen. Heb je een ultiem winterboek dat je aan deze lijst toe zou willen voegen? Laat het vooral als reactie achter!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Daisy Jones & The Six – Taylor Jenkins Reid

Een auteur die langzaamaan de literare wereld aan het overnemen is, is niemand minder dan Taylor Jenkins Reid – auteur van De Zeven Echtgenoten van Evelyn Hugo, Het Feest van de Eeuw, One True Loves (ENG), Maybe in Another Life (ENG), en nog veel meer. Ze heeft een pen die geen rust lijkt te kennen en is gevuld met inkt van een verfijnd vakmanschap. Reid is een auteur waarvan je minstens een boek in je leven gelezen moet hebben om te begrijpen waar de hype omtrent deze auteur over gaat. Wat volgt, is mijn ervaring met een van Reid’s twee bekendste boeken Daisy Jones & The Six. Dus, buckle up folks, it’s gonna be quite the ride.

Verhaal

De intrige die ik ervaarde door dit boek begon al vóór ik zelfs ook maar de kans had om het vast te pakken, open te slaan en het te beginnen lezen. Ik weet niet meer wat voor dag het was, waar ik was, maar as one does was ik op mijn telefoon wat aan het scrollen en wat informatie over boeken die ik eventueel wilde lezen aan het bekijken. Taylor Jenkins Reids boek Daisy Jones & The Six passeerde op mijn scherm en ik dacht “Oh, deze ken ik! Hier heb ik al veel over gehoord, dat is die biografie over die ene band –” Wel, ik was fout. Blijkbaar is “biografie” hier op te vatten in een fictief kader, een fout die niet alleen ik maakte. Ooit had ik ergens gehoord dat dit boek een biografie is over de band Daisy Jones & The Six, om er dan later achter te komen dat deze band nooit heeft bestaan. Reid heeft hem en hun hele rise to fame gewoon zelf verzonnen en er een verhaal over geschreven, en ik zeg dit met alle respect van de wereld – en een greintje jaloezie; dit is namelijk zo’n boek waarvan je wilde dat je het zelf had geschreven puur omdat het zo geniaal is.

Daisy Jones & The Six vertelt het verhaal van de band The Six en hoe ze later de zangeres Daisy Jones in hun band hebben opgenomen, en hoe dit allemaal is gebeurd. Het boek is geschreven als een interview met de leden, managers, en vrienden/kennissen van de band waar het boek naar vernoemd is. Namelijk, Daisy Jones & The Six. Het boek is opgedeeld in verschillende delen en hoofdstukken om een chronologische weergave te geven van hoe alles in het leven van Daisy Jones alsook alle leden van The Six is gebeurd zoals het is gebeurd tijdens hun snel van de grond gekomen carrière. 

Het is een ware rollercoaster om te lezen, eentje waarmee je moeite ondervindt om het boek neer te leggen omdat je koste wat het kost wilt weten wat er met de band gebeurt. De manier hoe de personages hun eigen stem en persoonlijkheid hebben en hoe Reid dit weet over te brengen, is omvat door zulke schrijfvaardigheid dat je niet anders kan doen dan je gewonnen geven aan de manier waarop het boek je keer op keer naar binnen zuigt. Het is niet verassend dat menig mens dacht dat Daisy Jones & The Six een waargebeurd verhaal was, alsook de teleurstelling die volgt om erachter te komen dat het allemaal fictie is – want een band met zo’n dynamiek en vibe; je zou niet anders willen dan, na het lezen van dit boek, uren op Wikipedia alle extra informatie op te zoeken die je maar kan vinden over de band terwijl hun muziek op de achtergrond speelt; maar helaas. Reid is een meester in wat ze doet, en al het voorgaande zet dit alleen maar meer in de verf.

Belangrijke thema’s en onderwerpen

Naast het feit dat Daisy Jones & The Six gewoon een mega goed boek is, gaat het ook om met een aantal belangrijke onderwerpen, zoals: verslaving, onafhankelijkheid, creatieve vrijheid, vrijheid van meningsuiting, abortus, opkomen voor waar je in gelooft, misbruik, (on)gelijkheid. Ik zou hier graag zoveel meer over zeggen, maar het boek spreekt voor zich wanneer je het leest en al deze onderwerpen tegenkomt. Ik die mijn mening hierover zou geven door voorbeelden te geven, zou alleen maar ervaring voor de lezer afnemen, en het is zoveel beter als je het allemaal zelf voor de eerste keer leest en je met een krop in je keel tranen wegpinkt door hoe goed Reid met al deze onderwerpen omgaat. Dus ik laat het hierbij: lees het boek, ik beloof je, het is het waard.

Schrijfstijl

Taylor Jenkins Reid heeft een gave. Als je een boek van zulk kaliber kan schrijven waarbij elk personage je kan overtuigen en zelfs doen geloven dat ze echt zijn – dan kan je al een stuk schrijven. Reid neemt de lezer mee niet in een verhaal, maar op een tocht. Je ervaart het boek niet, maar je maakt het mee. Begin met lezen en je bent meteen in een andere wereld, niets maakt meer uit buiten het verhaal dat je ter hande hebt – dat is de kracht van een Taylor Jenkins Reid boek.

Ervaring

Dit boek deed dingen met me; het liet me voelen, ervaren, meeleven, en nog zoveel meer. Na de laatste pagina was het meteen voor mij duidelijk dat dit een boek was dat vijf sterren verdiende. Het boek haalde met bepaalde citaten zekere emoties bij mij naar boven waardoor ik uiteindelijk in tranen zat te lezen, en dat zeg ik met een heel liefdevolle en dankbare toon. Daisy Jones & The Six is een boek dat ik aan iedereen zou aanraden om te lezen, het is gewoon that good. 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Sorcery of Thorns – Margaret Rogerson

We hebben het allemaal, dat ene boek dat we tot duizendmaal toe opnieuw kunnen lezen. Een verhaal dat je elke keer weer weet te vangen en in de ban houdt tot de laatste pagina is omgeslagen. Dit boek is voor iedereen verschillend, is niet genre-gebonden maar iets heel persoonlijk. Voor mij is dit boek Sorcery of Thorns (McElderry Books 2019) van Margaret Rogerson.

Lees: dit boek heeft helaas nog geen vertaling in het Nederlands mogen kennen, maar het is nu eenmaal zo’n geniaal goed boek dat ik het toch belangrijk vond dat er een recensie van kwam. Zeker omdat het een van mijn persoonlijke favorieten is. Dus ga het zeker lezen in de hoop dat een vertaling misschien tijdig in alle glorie kan stralen in de Vlaamse/Nederlandse boekhandels.

Verhaal

Ik ga de toelichting van het verhaal kort houden, want ik wil niet te veel verklappen en gewoon zeggen dat je Sorcery of Thorns het beste leest met zo min mogelijk informatie zodat je je kan laten overdonderen door de magische wereld van Austermeer.

Rogersons boek is verteld vanuit een derdepersoonsperspectief en volgt het verhaal van Elisabeth Scrivener, zij is een inwoner van een van de grote bibliotheken van Austermeer, wachtend tot de dag wanneer ze mag worden opgeleid tot een “warden” (iemand die de grote bibliotheken en de magische boeken die inwoner zijn van deze bibliotheken behoedt van gevaar). Maar wanneer een mysterieus gevaar plots de bibliotheken van Austermeer in het vizier krijgt, en Elisabeth als verdachte wordt aangeduid, moet ze de krachten bundelen met iemand waar ze van nature altijd voor gewaarschuwd is: een magiër.

Plot

Vaak zijn fantasy-boeken deel van een grotere serie boeken, omdat de auteur tracht een zo groot mogelijke wereld aan de lezer voor te leggen waarin het verhaal/verschillende verhalen zich ontrafelen omdat fantasiewerelden vaak een heel complexe opzet vereisen en dus voor even complexe verhalen zorgen die over meerdere boeken spannen als resultaat. Rogerson heeft zich echter al bewezen als dé standalone auteur bij uitstek met haar oeuvre dat dusver bestaat uit drie fantasy-based standalones met lovende recensies: An Enchantment of Ravens (2017), Sorcery of Thorns (2019) en Vespertine (2021).

Ondanks dat Sorcery of Thorns een standalone is, voelt het boek geen moment aan alsof Rogerson te veel informatie dumpt in één keer. Het plot wordt rustig aan de lezer voorgelegd, alsook het magie-systeem van de wereld en de algemene politiek en maatschappelijke werking van Austermeer. Er is geen enkel moment waarop er “te veel” informatie wordt neergelegd waardoor het plot verdronken wordt in tal van regels en weetjes waar de lezer rekening mee moet houden om het plot te kunnen begrijpen en volgen. Rogerson weet een goede balans te behouden tussen het plot telkens terug aan te kaarten op een nieuwe manier die zowel oudere als nieuwere informatie bundelt zodat de lezer telkens mee is en ook mee blijft met wat er gaande is, wat niet simpel is in een geheel nieuwe wereld vol met andere regels dan een contemporary boek zou hebben.

Het plot van het boek zelf is eentje die, wanneer je alle lagen van het boek opzij plooit, niet echt heel erg ingewikkeld in elkaar zit, kort samengevat: Elisabeth bundelt de krachten met een magiër (mensen waarvan ze sinds kinds af aan voor is gewaarschuwd hoe gevaarlijk ze zijn) om erachter te komen wie de bibliotheken in Austermeer aanvallen en waarom, alsook ze dan te stoppen. Het is de manier waarop Rogerson het plot brengt en hoe ze alle puzzelstukjes aan de lezer voorlegt tot de grote ontdekking wie de slechterik van het boek is en waarom ze doen wat ze doen, dat ervoor zorgt dat het verhaal werkt.

Ondanks dat Sorcery of Thorns initieel een standalone was heeft heeft Rogerson zopas echter aangekondigd dat er nog een novelle zal uitkomen om het verhaal van Elisabeth verder te zetten (zie: “The Mysteries of Thorn Manor” McElderry Books 2023).

Personages

De personages van Sorcery of Thorns zijn een van de (vele) redenen waarom het boek zo geniaal is. Een goed boek heeft voor mij persoonlijk een goede cast aan personages nodig om te werken. Soms kan een boek een plot en verhaal hebben dat totaal niet werkt, maar een cast hebben die zo’n goede dynamiek en opbouw heeft, dat het toch inslaat. Sorcery of Thorns is zo’n boek. De drie hoofdpersonages die we het meeste zien – Elisabeth, Nathaniel en Silas – zijn een interessant trio met elk hun respectievelijke alsook overlappende dynamieken die maken dat je gewoon honderden pagina’s meer aan dialoog tussen deze drie zou kunnen lezen. Wat maakt dat het boek gewoon zo vlot leest telkens wanneer deze drie samen ten tonele verschijnen.

Schrijfstijl

Als er iets is dat Margaret Rogerson tekent is het haar schrijfstijl. Het is het soort stijl dat ik zelf altijd najaag wanneer ik me neerzet om verhalen neer te pennen: heel cinematisch en levend. Boeken zorgen er bij de meesten voor dat je een film in je hoofd ziet, wat heel erg cool is – maar Rogerson neemt het met haar schrijfstijl nog een stap verder. Je ziet niet, maar ervaart. Rogerson omschrijft geuren, ruimtes, texturen, personages op zulke manieren dat het is alsof je jezelf in de wereld van het boek bevindt. Rogerson schrijft alsof ze zelf aanwezig is geweest in de scènes die ze schrijft, alsof het niet een fabricatie van haar verbeelding is maar een actuele omschrijving van iets wat ze heeft meegemaakt. Rogerson is zelf een magiër met de manier waarop ze schrijft, ze nodigt de lezer niet uit om te kijken maar pakt hun hand en gooit hen in het midden van de actie om het zelf te ervaren.

Ervaring

Wat kan ik zeggen? Ik heb Sorcery of Thorns al meerdere keren gelezen en geniet er telkens met volle teugen van, ik ben iemand die graag steeds nieuwe dingen leest maar als een boek mij zo kan vangen dat ik ernaar terug wil gaan, dan heeft de auteur wel echt zijn werk goed verricht. Margaret Rogerson heeft het dan ook exact goed gedaan, want telkens als ik dit boek vastneem of zelfs maar in de boekhandels zie staan, word ik gewoon lekker warm vanbinnen en krijg ik meteen weer zin om het opnieuw te lezen. Dus ik moedig iedereen aan om dit boek te lezen of ervoor te zorgen dat een vertaling werkelijkheid wordt – Rogerson is een naam die je echt in je boekenkast moet hebben staan als je van fantasieverhalen houdt.  

Geplaatst op door — Geef een reactie

Pride Month – sapphic boeken

Het is juni. En dat betekent Pride Month! In Nederland hebben we geen officiële maand hiervoor, deze maand is vooral in Amerika een ding, maar alsnog zijn er deze maand wel Pride activiteiten in Nederland. De laatste zaterdag van juni is het bijvoorbeeld Roze Zaterdag en voorafgaand daaraan is het roze week. Afgelopen weekend was pride in Utrecht. Om Pride Month een beetje te vieren schrijf ik elke week een artikel met een LGBT+ thema. Deze week heb ik een lijstje met mijn favoriete sapphic boeken samengesteld.

Elle & Darcy

Elle & Darcy

Na een verschrikkelijke date besluiten Elle en Darcy dat ze nooit meer afspreken. Ze zijn te verschillend: Elle is een dromerige Twitter-astrologe die op zoek is naar haar soulmate, Darcy is een no-nonsense actuaris die niet van verrassingen houdt. Ze nemen afscheid, maar niet voor lang. Darcy wordt gek van haar bemoeizuchtige broer die matchmaker speelt en doet Elle een voorstel: tot oudejaarsavond doen ze alsof ze een relatie hebben. Daarna hoeven ze niets meer met elkaar te maken te hebben. Maar hoe eindigt het toneelstukje als de gevoelens echt worden?

Dit boek was precies wat ik nodig had. Een lesbische romcom. Wat wil je nog meer? Ik was in ieder geval erg enthousiast door dit boek en raad het ook aan iedereen die ik ken aan. Ik kan niet wachten nog meer boeken zoals deze te vinden.

De falling in love montage – Ciara Smyth

De falling in love montage

De cynische Saoirse (17) gelooft niet meer in de liefde. Ze is vastbesloten om nooit meer aan een serieuze relatie te beginnen. Tot ze op een eindexamenfeestje Ruby ontmoet. Die daagt haar uit tot een experiment: een zomer vol klassieke dates die zo in een romantische comedy zouden passen, en die eindigt zodra vakantie voorbij is – geen verwachtingen van eeuwige liefde, geen gebroken harten, geen gezeur.

Klinkt als een perfect plan, maar Ruby en Saoirse vergeten één ding: aan het einde worden de personages in de film altijd écht verliefd.

Ook dit boek behoort tot één van mijn favorieten. Op YALFU hadden we de eer om Ciara Smyth the ontmoeten en zelfs te interviewen. De livestream van dit interview is terug te vinden op onze Instagram-pagina en mijn recensie is hier te lezen!

De laatste halte – Casey McQuinston

De laatste halte

August verhuist naar New York, waar ze niemand kent. Ze komt terecht bij een groep huisgenoten die haar goed opnemen. In de metro ontmoet ze een aantrekkelijk meisje genaamd Jane. Ze ziet eruit als een rocker uit de jaren ’70. Na haar wat vaker tegen gekomen te zijn in de metro komt August erachter dat ze ook echt uit de jaren ’70 komt. Jane zit al jaren vast in de metro. August wil haar helpen terug te keren naar de jaren ’70, maar is dat nog steeds wat ze wil als ze Jane beter leert kennen en ze gevoelens begint te ontwikkelen?

Dit boek heb ik vorig jaar gelezen en gerecenseerd maar het is me nog steeds bijgebleven omdat ik er ontzettend van heb genoten. Mijn recensie lees je hier.

Wat zijn jouw favoriete wlw boeken? Laat vooral een reactie achter want ik wil er graag meer ontdekken!

Geplaatst op door — Geef een reactie

So Many Pages Mei-Box Unboxing – Review

Young Adults heeft het genoegen om sinds heden samen te werken met het boekenbox-bedrijf So Many Pages. Deze maand was de box een schatkist volgeladen met een nieuw fantasy-boek, prints en andere leuke goodies. Voor deze review was So Many Pages zo vriendelijk om mij een box toe te sturen in ruil voor een eerlijke mening. Verdere informatie over zelf een boekenbox aanschaffen vind je onderaan deze recensie terug.

Prints en kaarten

De So Many Pages mei-box had tal aan leuke prints en kaarten in het thema van de release. Daarom zijn de prints en kaarten ook in het thema van slangen, niet mis aangezien het boek zelf als titel De Gifgave heeft en duidelijk in de slangen-sfeer is gezet.

Goodies

Het leuke aan deze box is dat de goodies voorwerpen zijn die ook leuk om te gebruiken zijn en heel leuk in de sfeer van self-care staan. Zo hebben we een gezichtsmasker en een DIY ice tea set.

Daarnaast zaten er ook een toepasselijke slangen tattoo en een hele coole houten boekenlegger in de box. Vooral de houten boekenlegger is een pareltje die heel kwalitatief aanvoelt en die ik voor menig boek ga gebruiken.

Boek

Het boek zelf dat in de box zat is, zoals voorheen a genoemd, De Gifgave door Rani De Vadder dat recent uitkwam bij Hamley Books. Een boek met een uitstekend aanlokkelijke cover en een intrigerende achterflap.

“Wij zijn zoals een slang die steeds van huid verandert. In deze wereld van gif en beenderen is niets wat het lijk.”

In Aura mogen enkel gifgenoten via slangengif magie gebruiken. Beenderbezweerders hebben daar botten voor nodig, een vorm van magie die niet langer wordt getolereerd. Door het verbergen van haar ware identiteit, begaat beenderbezweerder Zaya een grote misdaad. Wanneer ze gewond raakt, verandert dan ook alles. Haar paarse bloed leidt de gifgenoten rechstreeks naar haar toe en zo moet ook Zaya, zoals alle andere beenderbezweerders, de gevreesde transformatie tot gifgenoot uiteindelijke ondergaan.

Ondertussen beseft Zaya niet dat zij niet de enige is met geheimen. Want ook Asper heeft een opdracht, en die kan het lot van zowel de beenderbezweerders als dat van de gifgenoten voor altijd veranderen.

Young Adults en So Many Pages

Wil jij ook je eigen boekenbox aanschaffen van So Many Pages? Klik dan hier. Bestellen is heel makkelijk! Je kan jezelf inschrijven en zo elke maand een box ontvangen met leuke goodies, ook kan je dit abonnement elk moment heel makkelijk opzeggen!

Young Adults en So Many Pages werken ook samen en hier hebben onze lezers natuurlijk ook voordeel bij! Als jij bij het afrekenen (in de winkelwagen) de coupon-code youngadults ingeeft dan krijg je gratis verzending ter waarde van €5 op de eerste bestelling van een boekenbox. Echter, deze code is geen korting op de box zelf, alleen op de verzending.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Aan de andere kant van geluk – Nadine Swagerman

14 februari kwam het nieuwste boek van Nadine Swagerman Aan de andere kant van geluk uit. Ik mocht dit boek lezen. Wat ik ervan vond, lees je hieronder.

Het verhaal

Aan de andere kant van geluk vertelt het verhaal van Isa en Gwen. Ze hebben beiden hun eigen reden om hulp te zoeken en gaan dus beiden naar groepstherapie. Dat is ook de plaats waar ze elkaar leren kennen. Isa rouwt om het verlies van haar broer Felix. Bij Gwen is de situatie thuis onhoudbaar geworden door de scheiding van haar ouders. Er ontstaat snel een bijzondere band tussen de twee meiden, die verdergaat dan vriendschap.

Wanneer ze een brief moeten schrijven voor groepstherapie is dat voor Isa heel wat moeilijker dan voor Gwen. Wanneer Isa haar brief voorleest, doet Gwen een vreselijke ontdekking. Dan is de enige vraag die er nog heerst of hun relatie dit zal overleven.

Vertelperspectief

We lezen afwisselend vanuit het perspectief van Gwen en Isa. Zo lezen we in flashbacks ook meer over het overlijden van Felix. Door afwisselend vanuit het heden en het verleden te lezen, komen we ook meer te weten over de twee hoofdpersonages en wat ze hebben meegemaakt. Beide personages zijn goed neergezet en ontwikkelen zich doorheen het verhaal. Zo vinden de meiden elkaar niet enkel op vriendschappelijk vlak, maar ook op vlak van liefde en daar helpt Gwen Isa enorm mee.

Ondanks dat het vertelperspectief afwisselt, komen we veel meer te weten over Isa. Eigenlijk wel jammer, want ook Gwen haar verhaal was de moeite waard, maar blijft wat aan de oppervlakte. Ook op het einde van het boek in het deel “3 maanden later” krijgen we alleen Isa haar perspectief te lezen. Hoe Gwen alles verwerkt heeft en hoe Gwen haar leven nu is, dat lezen we niet.

De titel

De titel van het boek is echt een hele mooie titel en past ook perfect bij het verhaal. Het toont al aan dat Nadine Swagerman goed met woorden overweg kan. Op een gegeven moment komt dit ook terug in het boek en vond ik de titel nog mooier bij het verhaal passen. Swagerman weet de verschillende emoties zeer goed neer te pennen. Door de korte hoofdstukken vlieg je door het verhaal heen.

Thema’s

In dit boek komen er verschillende thema’s aan bod. Het is niet enkel een boek dat gaat over hoe je met verdriet kan omgaan. Andere belangrijke thema’s in het boek zijn rouw, angst, verdriet, vriendschap en liefde. De schrijfster weet deze thema’s goed met elkaar te verbinden.

Conclusie

In Aan de andere kant van geluk laat de schrijfster zeker goed zien dat iedereen op zijn eigen manier met verdriet omgaat. Het is een verhaal dat zeer vlot geschreven is en dus ook vlot leest.  

Geplaatst op door — Geef een reactie

Get to know: Lara Reims

Deze week een interview met auteur Lara Reims.

Met welk boek debuteerde je?

Met Upgrade, het eerste deel van de trilogie over Rémi, een verhaal dat me erg dierbaar is. Een verhaal over een jongen die op zoek is naar zichzelf, en terecht komt in een wereld die zomaar morgen zou kunnen bestaan. Een wereld waar hij dingen leert die hij niet voor mogelijk had gehouden, vrienden maakt, en waar een spannende zoektocht begint naar zijn identiteit en de wonderlijke plek waar hij beland is.

Ben je momenteel bezig aan een nieuw boek? Welk? Wat kan je ons er al over vertellen?

Altijd ;). Na de trilogie heb ik twee boeken geschreven voor wat jongere kinderen, die het moeilijk hebben met de wereld en met zichzelf en die hulp krijgen uit onverwachte hoek. En nog een YA, Lucht, over Romi en Ciro die elkaar vinden dwars door sterrenstof en meteorietenregens heen.

Lucht is een stand-alone, maar wel verbonden met de trilogie en met het volgende boek dat in Maart verschijnt: Water. Ook een los te lezen verhaal, waarin lezers die eerdere boeken van mij gelezen hebben wel een paar personages zullen herkennen. Het gaat over Lizzie, een meisje dat vast komt te zitten op een eiland, waar ze bij probeert te komen van gebeurtenissen die het vorige jaar voor haar hebben verpest. Terwijl ze probeert een uitweg te vinden, komt ze terecht in een spannend verhaal waar onbekende krachten de wereld op zijn kop zetten. Een verhaal over je plek vinden, heimwee, en over een wereld waar ik me zorgen over maak.

Wat zijn jouw 3 favoriete Young Adult boeken van het moment?

De trilogie van Philip Pullman en het Boek van Stof, al heel lang, en nog steeds, omdat ze zo briljant en tijdloos zijn. En de boeken van Tonke Dragt, nog steeds. Bij Torenhoog en mijlen breed begon mijn liefde voor toekomstverhalen.

Wie is jouw grootste schrijfinspiratie?

De bovengenoemde auteurs dus, en alle auteurs van HamleyBooks, die altijd weer voor inspiratie zorgen. Maar mijn grootste inspiratie zijn de verhalen, die rondzweven, die ik moet vangen en op moet schrijven.

Doe je nog een andere job, naast schrijven?

Ik werk als auteur voor lesmethodes Frans en Nederlands, en als redacteur.

Hield je vroeger van lezen?

Ja! Ik wilde in de bibliotheek wonen en las die leeg. Ronja, Alleen op de wereld, Tonke Dragt dus… Nog steeds ben ik gelukkig als ik boeken om me heen heb.

Waar zie je jezelf over vijf jaar?

Ik hoop dat ik dan nog steeds verhalen kan schrijven! Al mijn boeken zijn met elkaar verweven, personages duiken steeds weer op. Ik ben over de thema’s die erin naar voren komen, nog lang niet uitgeschreven.

En ik hoop dat ik dan weer wat dichter bij Nederland woon. Ik woon nu in Roemenië en de afgelopen tijd was het ver weg zijn best lastig. Tijd doorbrengen in verhalen, van mezelf en van anderen, is dan heel fijn.

DILEMMA:

Zou je liever hebben dat er een film van je boek gemaakt wordt of een serie?

Een film, in drie delen om te beginnen ;). Ze bellen maar, ik weet wel wie er mee mogen spelen.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Boeken waar wij naar uitkijken in 2022

Nog een paar weken en dan is het alweer 2022! Maar welke boeken kijken wij nou écht naar uit? Je leest het in dit artikel!

1. Op het einde gaan ze allebei dood – Adam Silvera

Dit boek is al maanden de favoriet op TikTok. Op het einde gaan ze allebei dood, beter bekend als They both die at the end, gaat over Mateo en Rufus. Wanneer Mateo een belletje krijgt van Death-Cast, een organisatie die mensen inlicht dat ze binnen 24 uur sterven, heeft hij nog één dag om alles eruit te halen. Hij sluit een vriendschap met Rufus, die ook gebeld is en samen beleven ze hun End Day. Ze beleven een avontuur die ze allebei verandert. Maar aan het einde gaan ze allebei dood.

Verwacht: 31-01-2022

2. Crescent City 2: Huis van lucht & adem – Sarah J. Maas

Ook het tweede deel van de Crescent City-serie verschijnt in januari! Deze heerlijke urban fantasy beschrijft Crescent City, een moderne stad waar alles samen leeft: mensen, engelen, demonen, en nog meer magische wezens. Het verhaal speelt zich af na de verhaallijn van het eerste deel. Bryce Quinlan en Hunt Athalar hebben veel beleefd, en dit boek belooft dan ook weer veel actie en avonturen. Met 992 pagina’s belooft dit weer een dikke pil te worden.

Verwacht: 25-01-2022

3. De Zeven Zonderlingen: Duisternis – Eva Linden

Een Young Adult van Nederlandse bodem, geïnspireerd door Dungeons & Dragons! Dit fantasyboek neemt je mee naar Astonia. Dit keizerrijk staat onder druk door de Duisternis. Op bepaalde plaatsen sterven bomen en komen rivieren droog te staan. Soorten worden verdreven en uitgemoord. Ook hangt er een zware dreiging boven het hoofd: de Cultisten, aanhangers van het occulte die zwarte magie bedrijven. Door een eeuwenoude voorspelling worden zeven onbekenden bij elkaar gebracht in een herberg. Zij moeten op zoek naar zeven delen van een magisch kristal dat de Duisternis kan verdrijven.

Verwacht: 10-03-2022

4. Gallant – V.E. Schwab

Dit boek is geschreven door de auteur van Het onzichtbare leven van Addie LaRue. De zestien jaar oude Olivia Prior mist drie dingen in haar leven: een moeder, een vader en een stem. Wanneer ze bijna afgestudeerd is aan Merilance School for Girls ontvangt ze brieven van een oom die ze nog nooit heeft ontmoet. Haar vaders oudere broer nodigt haar uit op zijn landgoed genaamd Gallant. Maar wanneer ze arriveert ontdekt ze dat de brieven jaren oud zijn en haar oom overleden is. Behalve de bedienden is er niemand meer aanwezig. Hoewel ze op Gallant mag verblijven, moet ze zich houden aan twee regels: ga niet naar buiten na zonsondergang, en blijf aan de rechterkant van de muur die langs de westelijk rand van het landgoed loopt. Hierachter is een magisch rijk, dat Olivia roept…

Verwacht: 01-03-2022

5. Als de nacht valt – Marieke Nijkamp

Last but not least op dit lijstje: een spannende YA-thriller. In een jeugdinrichting, ironisch genoeg genaamd Hope, zit een groep jongeren opgesloten. Op een dag verdwijnen alle bewakers. Als de jongeren ontsnappen, komen ze er al snel achter dat ze geen kant op kunnen. Er heerst een gevaarlijk virus waardoor iedereen in huis opgesloten is. Ook in Hope duikt het virus op. Met alleen elkaar moeten ze overleven. Maar kunnen ze elkaar vertrouwen?

Verwacht: 25-01-2022

Op welke boeken uit 2022 kan jij niet wachten? Laat het ons weten!