Logo-youngadults-site

Recensie: Sorcery of Thorns – Margaret Rogerson

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel op LinkedIn
Deel op Pinterest

We hebben het allemaal, dat ene boek dat we tot duizendmaal toe opnieuw kunnen lezen. Een verhaal dat je elke keer weer weet te vangen en in de ban houdt tot de laatste pagina is omgeslagen. Dit boek is voor iedereen verschillend, is niet genre-gebonden maar iets heel persoonlijk. Voor mij is dit boek Sorcery of Thorns (McElderry Books 2019) van Margaret Rogerson.

Lees: dit boek heeft helaas nog geen vertaling in het Nederlands mogen kennen, maar het is nu eenmaal zo’n geniaal goed boek dat ik het toch belangrijk vond dat er een recensie van kwam. Zeker omdat het een van mijn persoonlijke favorieten is. Dus ga het zeker lezen in de hoop dat een vertaling misschien tijdig in alle glorie kan stralen in de Vlaamse/Nederlandse boekhandels.

Verhaal

Ik ga de toelichting van het verhaal kort houden, want ik wil niet te veel verklappen en gewoon zeggen dat je Sorcery of Thorns het beste leest met zo min mogelijk informatie zodat je je kan laten overdonderen door de magische wereld van Austermeer.

Rogersons boek is verteld vanuit een derdepersoonsperspectief en volgt het verhaal van Elisabeth Scrivener, zij is een inwoner van een van de grote bibliotheken van Austermeer, wachtend tot de dag wanneer ze mag worden opgeleid tot een “warden” (iemand die de grote bibliotheken en de magische boeken die inwoner zijn van deze bibliotheken behoedt van gevaar). Maar wanneer een mysterieus gevaar plots de bibliotheken van Austermeer in het vizier krijgt, en Elisabeth als verdachte wordt aangeduid, moet ze de krachten bundelen met iemand waar ze van nature altijd voor gewaarschuwd is: een magiër.

Plot

Vaak zijn fantasy-boeken deel van een grotere serie boeken, omdat de auteur tracht een zo groot mogelijke wereld aan de lezer voor te leggen waarin het verhaal/verschillende verhalen zich ontrafelen omdat fantasiewerelden vaak een heel complexe opzet vereisen en dus voor even complexe verhalen zorgen die over meerdere boeken spannen als resultaat. Rogerson heeft zich echter al bewezen als dé standalone auteur bij uitstek met haar oeuvre dat dusver bestaat uit drie fantasy-based standalones met lovende recensies: An Enchantment of Ravens (2017), Sorcery of Thorns (2019) en Vespertine (2021).

Ondanks dat Sorcery of Thorns een standalone is, voelt het boek geen moment aan alsof Rogerson te veel informatie dumpt in één keer. Het plot wordt rustig aan de lezer voorgelegd, alsook het magie-systeem van de wereld en de algemene politiek en maatschappelijke werking van Austermeer. Er is geen enkel moment waarop er “te veel” informatie wordt neergelegd waardoor het plot verdronken wordt in tal van regels en weetjes waar de lezer rekening mee moet houden om het plot te kunnen begrijpen en volgen. Rogerson weet een goede balans te behouden tussen het plot telkens terug aan te kaarten op een nieuwe manier die zowel oudere als nieuwere informatie bundelt zodat de lezer telkens mee is en ook mee blijft met wat er gaande is, wat niet simpel is in een geheel nieuwe wereld vol met andere regels dan een contemporary boek zou hebben.

Het plot van het boek zelf is eentje die, wanneer je alle lagen van het boek opzij plooit, niet echt heel erg ingewikkeld in elkaar zit, kort samengevat: Elisabeth bundelt de krachten met een magiër (mensen waarvan ze sinds kinds af aan voor is gewaarschuwd hoe gevaarlijk ze zijn) om erachter te komen wie de bibliotheken in Austermeer aanvallen en waarom, alsook ze dan te stoppen. Het is de manier waarop Rogerson het plot brengt en hoe ze alle puzzelstukjes aan de lezer voorlegt tot de grote ontdekking wie de slechterik van het boek is en waarom ze doen wat ze doen, dat ervoor zorgt dat het verhaal werkt.

Ondanks dat Sorcery of Thorns initieel een standalone was heeft heeft Rogerson zopas echter aangekondigd dat er nog een novelle zal uitkomen om het verhaal van Elisabeth verder te zetten (zie: “The Mysteries of Thorn Manor” McElderry Books 2023).

Personages

De personages van Sorcery of Thorns zijn een van de (vele) redenen waarom het boek zo geniaal is. Een goed boek heeft voor mij persoonlijk een goede cast aan personages nodig om te werken. Soms kan een boek een plot en verhaal hebben dat totaal niet werkt, maar een cast hebben die zo’n goede dynamiek en opbouw heeft, dat het toch inslaat. Sorcery of Thorns is zo’n boek. De drie hoofdpersonages die we het meeste zien – Elisabeth, Nathaniel en Silas – zijn een interessant trio met elk hun respectievelijke alsook overlappende dynamieken die maken dat je gewoon honderden pagina’s meer aan dialoog tussen deze drie zou kunnen lezen. Wat maakt dat het boek gewoon zo vlot leest telkens wanneer deze drie samen ten tonele verschijnen.

Schrijfstijl

Als er iets is dat Margaret Rogerson tekent is het haar schrijfstijl. Het is het soort stijl dat ik zelf altijd najaag wanneer ik me neerzet om verhalen neer te pennen: heel cinematisch en levend. Boeken zorgen er bij de meesten voor dat je een film in je hoofd ziet, wat heel erg cool is – maar Rogerson neemt het met haar schrijfstijl nog een stap verder. Je ziet niet, maar ervaart. Rogerson omschrijft geuren, ruimtes, texturen, personages op zulke manieren dat het is alsof je jezelf in de wereld van het boek bevindt. Rogerson schrijft alsof ze zelf aanwezig is geweest in de scènes die ze schrijft, alsof het niet een fabricatie van haar verbeelding is maar een actuele omschrijving van iets wat ze heeft meegemaakt. Rogerson is zelf een magiër met de manier waarop ze schrijft, ze nodigt de lezer niet uit om te kijken maar pakt hun hand en gooit hen in het midden van de actie om het zelf te ervaren.

Ervaring

Wat kan ik zeggen? Ik heb Sorcery of Thorns al meerdere keren gelezen en geniet er telkens met volle teugen van, ik ben iemand die graag steeds nieuwe dingen leest maar als een boek mij zo kan vangen dat ik ernaar terug wil gaan, dan heeft de auteur wel echt zijn werk goed verricht. Margaret Rogerson heeft het dan ook exact goed gedaan, want telkens als ik dit boek vastneem of zelfs maar in de boekhandels zie staan, word ik gewoon lekker warm vanbinnen en krijg ik meteen weer zin om het opnieuw te lezen. Dus ik moedig iedereen aan om dit boek te lezen of ervoor te zorgen dat een vertaling werkelijkheid wordt – Rogerson is een naam die je echt in je boekenkast moet hebben staan als je van fantasieverhalen houdt.  

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel op LinkedIn
Deel op Pinterest
Catherine Cuypers

Catherine Cuypers

Catherine leest en ademt woorden, met een Master in taal- en letterkunde, het volgen van een tweede Master in Creative Writing én een studentenjob in een boekenwinkel, is ze maar al te graag een verpersoonlijking van literatuur zelve. Naast het proberen overwinnen van haar oneindige tbr-stapel, beoefent Catherine schermen als sport, waarbij ze op zowel degen als floret schermt – ze zou elke dag op de piste staan als het mogelijk was. Wanneer Catherine geen geld uitgeeft aan boeken en toebehoren voor de oneindige verhalen die in haar hoofd opkomen neer te pennen, is het wel aan een goede kop matcha; ze heeft zichzelf dan ook benoemt tot “matcha- connaisseur”.

Gerelateerde artikelen

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Ontvang maandelijks de leukste winacties, nieuwtjes en recensies.

Geef een reactie

Come On In

everything's where you left it.

Nog geen account? Registreer je hier!

Join us

Get your account today

Bestel vandaag jouw eerste journalbox!

Young adults is stelt onwijstoffe boekenboxen samen en is nu ook begonnen met de eerste journalbox. Deze box kun je bestellen in onze shop. Je kunt de reading journal ook los verkopen.