Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De laatste kans – Lauren Asher

De laatste kans van Lauren Asher

Het laatste deel uit de Dreamland Miljardais-serie viel onlangs op de deurmat. Van de eerste twee delen had ik onwijs genoten, dus ik had hoge verwachtingen van dit slotdeel! Zou De laatste kans net zo leuk zijn? Lees snel door om daar antwoord op te krijgen!

Verhaal

In De laatste kans staat het verhaal van ‘Kane-broer’ Callahan centraal. Ook voor hem heeft opa Brady Kane na zijn overlijden een opdracht achtergelaten. Pas na het vervullen van de opdracht krijgt hij toegang tot de erfenis. En die is enorm, want ruim 50 jaar geleden richtte zijn opa het nu immens populaire themapark Dreamland op. Voor Cal geldt; hij moet een zomer doorbrengen in het familiehuis aan het meer; daarna moet hij het verkopen. Een klein probleempje; zijn ex Alana Castillo woont momenteel in dat huis, samen met haar dochtertje Cami. De relatie tussen Cal en Alans is vrij pijnlijk geëindigd, iets waar ze beiden nu nog last van hebben. En ook het dorp staat niet bepaald te springen op de terugkeer van Cal. Toch moeten ze een manier zien te vinden om met elkaar om te gaan.

En dan wordt Cal opnieuw verliefd op Alana. Hij probeert zijn gevoelens te onderdrukken, maar met alle herinneringen die naar boven komen is dat niet eenvoudig. Krijgt de liefde tussen Cal en Alana toch nog een laatste kans? 

Cover

De cover van De laatste kans is helemaal passend in de serie! Een prachtige tekening van het familiehuis en op de achterkant een van een steiger bij een meer. Die steiger heeft nog een belangrijke rol in het verhaal, maar daarvoor moet je wel eerst een deel van het verhaal gelezen hebben. Ik houd er van dat elke cover in deze serie een element heeft die nog op zijn plek moet vallen en zeg nou zelf; de boeken zo samen zijn echt een plaatje. (Maar eerlijk: stiekem vind ik de Engelse special edition nòg mooier – niet verder vertellen!)

En de afwerking aan de binnenkant van het boek heeft ook de nodige aandacht gekregen. Het start met een playlist, die je tijdens het lezen aan kan zetten. Zelf doe ik dat niet, want dan ben ik meer aan het meezingen dan lezen, maar wie weet is het wel wat voor jou! Daarnaast is herkenbaar voor de serie dat elk hoofdstuk start met een deels zwarte pagina en (afhankelijk of het vanuit Alana of Cal is geschreven) een verzameling taartjes en lekkernijen of het meer met steiger als tekening.

Voor de kleine details: de verschillende scenes in een hoofdstuk worden gescheiden door een kleine tekening van een cup cake. Ik zei het ook over de eerste twee delen, maar voor dit soort mooie details krijgt De laatste kans extra credits! 

Schrijfstijl

De laatste kans heeft flink wat meer pagina’s dan de eerdere delen en dat in combinatie met drukke dagen, maakte dat ik het (helaas!) niet in een ruk uit kon lezen. Want je wordt echt door Lauren Asher het verhaal ingezogen!

Korte hoofdstukken, zowel van Cal als Alana geschreven. Daardoor krijg je goed mee hoe de hoofdpersonen in elkaar steken en wat ze denken. Je merkt ook gelijk dat beiden de nodige ellende hebben meegemaakt, wat hen heeft gevormd. Zeker ook Cal die kampt met een zware alcoholverslaving; zijn struggle om te kunnen stoppen, maar ook het stemmetje in zijn hoofd dat hij nooit genoeg zal zijn. En Alana, die hem zo graag wil helpen maar ook zichzelf wil beschermen tegen nog meer verdriet. Mede hierdoor kreeg De laatste kans veel meer diepgang dan de eerste twee delen en daarmee is het ook mijn favoriet van de serie. Ik leefde zo mee met de hoofdpersonages; je gunt ze hun fijne toekomst. En uiteraard heb ik heel veel gezwijmeld bij dit boek. Hoe Cal met Cami omgaat en probeert de liefde van Alana te winnen; zo lief! Ook in dit boek zitten een aantal spicy scenes al hebben ze zeker niet de boventoon. 

Het enige ‘minpuntje’ wat ik kon bedenken is dat Dreamland maar een kleine rol heeft in dit boek. En dat vond ik juist van het eerste deel zo heerlijk; alsof je in Disney rondloopt. Iets meer van die sfeer had ik leuk gevonden! Dit werd wel weer he-le-maal goed gemaakt door het ‘extra epiloog’ waarbij ik toch wel last had van vochtige oogjes.

Conclusie

Wat een heerlijke serie en wat jammer dat hij nu klaar is. Als je houdt van op en top zwijmelen, zonder dat het tè wordt, heerlijke personages en de nodige diepgang; dan moet je De laatste kans zeker gaan lezen! En deze serie mag dan wel afgelopen zijn; onlangs is van Lauren Asher deel 1 van de ‘Lakefront Billionaires’ verschenen! Hier staat hij al in de kast! 

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Op één voorwaarde – Lauren Asher

Op één voorwaarde van Lauren Asher

Deel 1 van de Dreamland Miljardairs-serie, Tussen de regels, heb ik in één dag verslonden. Dus ik kon niet wachten op de vertaling van deel 2 van de trilogie van Lauren Asher. Vorige week was het dan zo ver en lag Op één voorwaarde op de deurmat! Zou deze net zo leuk zijn? Lees snel door om daar antwoord op te krijgen!

Het verhaal

In Op één voorwaarde staat het verhaal van oudste ‘Kane-broer’ Declan centraal. Ruim 50 jaar geleden richtte zijn opa Brady Kane het nu immens populaire themapark Dreamland op. Na zijn overlijden heeft hij voor ieder zijn drie kleinzoons (Declan, Call en Rowan) een opdracht vastgelegd. Pas als ze die vervullen krijgen ze toegang tot de erfenis. Voor Declan geldt; pas als hij getrouwd is en een kind heeft wordt hij de CEO. Een probleem: hij mag dan wel onwijs knap en rijk zijn, Declan leeft voor zijn werk en is niet de makkelijkste (lees; menig werknemer is huilend weggerend). 

Iris is Declan zijn assistent en gewend om werkelijk alles voor hem te moeten regelen. Haar eigen leven staat op een zijspoor. Dus ook het zoeken van een echtgenote ziet ze als haar taak. Maar als Declan vlak voor het verlovingsdiner de ideale potentiele vrouw heeft weggejaagd, zit er niets anders op dan zelf met hem te trouwen. 

Het lijkt het perfecte plan; het enige wat ze ervoor hoeven te doen is spelen dat ze dolverliefd zijn. Ze zijn allebei vastbesloten om het zakelijk te houden en geen gevoelens voor elkaar te krijgen. Maar wat gespeeld is en wat echt wordt al snel steeds lastiger te onderscheiden.

De cover

De cover van Op één voorwaarde is helemaal passend bij het eerste deel! Maar hoewel je bij deel 1 gezien het sprookjeskasteel direct een idee had wat het voor moest stellen, is dat bij deze cover niet gelijk duidelijk. Maar gedurende het boek, valt dat puzzelstukje op zijn plek! 

En ook de afwerking aan de binnenkant van het boek heeft de nodige aandacht gekregen. Het start met een playlist, die je tijdens het lezen aan kan zetten. Zelf doe ik dat niet, want dan ben ik meer aan het meezingen dan lezen, maar wie weet is het wel wat voor jou! 

Verder start elk hoofdstuk met een deels zwarte pagina en (afhankelijk of het vanuit Iris of Declan is geschreven) een bruidsjurk of maatpak als tekening. En voor de kleine details: de verschillende scenes in een hoofdstuk worden gescheiden door een kleine tekening van trouwringen. Voor dit soort mooie details krijgt Op één voorwaarde extra credits! 

De schrijfstijl

Deel 1 las ik in een dag uit, met Op één voorwaarde deed ik ietsje langer. Maar dat had vooral met mijn eigen drukke dagen te maken. Want qua schrijfstijl vlieg je er doorheen! Korte hoofdstukken, zowel vanuit Declan als Iris geschreven. Zo krijg je goed mee welke gevoelens en gedachten zij hebben. Als lezer heb je dan al sneller door dat ze meer met elkaar gemeen hebben dan ze zelf denken. Natuurlijk weet je al wel een beetje welke kant het verhaal op gaat. Maar toch zorgt de stijl van Lauren Asher er oor dat het verhaal nergens saai of te voorspelbaar wordt. Ook vond ik dit boek qua diepgang mooier dan het eerste deel. Er is meer aandacht voor de ervaringen in het verleden van Iris en Declan en hoe dat doorwerkt in hun relatie. Ook hun beiden keerpunten “het moet anders” zijn heel fijn om te lezen, je ziet hoe ze groeien en daardoor hoop je nog meer op een happy end.

Maar bovenal heb ik ook volop gezwijmeld bij Op één voorwaarde, vooral door die norse Declan met zijn kleine hartje die stapje voor stapje de liefde toe laat. Genoeg romantiek en steamy scenes in dit boek, maar Lauren Asher weet het goed te doseren. En dat einde; zo mooi en vol liefde! 

Oja, voor de lezers die ook de ‘Dirty Air’ serie van Lauren Asher hebben gelezen; een aantal keren verwijst ze daar met een knipoog naar! Zo leuk!

Conclusie

Wat een heerlijke serie! Op en top zwijmelen, maar zonder dat het tè wordt. Van mij krijgt Op één voorwaarde van Lauren Asher daarom 4,5 ster. Nu wachten tot oktober, want dan komt de vertaling van het laatste deel van deze serie, De laatste kans, uit!