Toen waren er nog vier kwam uit in december en maakt deel uit van de ‘Politie niet betreden’ reeks van uitgeverij De Fontein. Ik heb al eerdere enkele boeken uit deze reeks gelezen en was altijd fan. Benieuwd hoe dit boek is? Lees dan verder!
Het verhaal
Vijf jongeren gaan een weekend kamperen in het bos. De volgende ochtend melden vier van hen zich overstuur bij het politiebureau, omdat hun vriendin Maylee is verdwenen. Kan de politie hen helpen?
Maylee’s beste vriendin denkt dat ze ’s nachts verdwaald is. Complotdenker Nolan weet zeker dat ze dood is. De mysterieuze Abigail zegt dat Maylee’s vriendje haar vermoord heeft. En het vriendje? Hij wil een advocaat. Ondertussen tikt de klok door. Wie houdt wat achter? En waarom?
De cover
De cover van het boek straalt meteen mysterieuziteit uit. Je ziet een tent met daarachter vier silhouettes van vier personages…
Mening
Ik vond het in het begin wat wennen aan de manier van hoe het verhaal wordt verteld. Je leest elke keer hoe elk personage ondervraagd wordt door de politie. Op deze manier komt alles uiteindelijk wel samen. In het begin van elk hoofdstuk staat er een vraag die gesteld wordt en dan lees je wat iedereen zegt, soms lees je ook hoe de personages elkaar toch aanvullen. Dat maakte het voor mij soms wat verwarrend en ik heb hier wat minder van genoten, omdat de personages het verhaal echt zelf vertellen.
Het boek heeft een langzame opbouw, maar wordt uiteindelijk wel spannend en dan wil je als lezer echt wel weten wat er gebeurd is met Maylee. Door deze langzamere opbouw leer je de personages wel goed kennen en het blijft leuk genoeg om verder te lezen. Iedere keer als je denkt te weten wat er gebeurd is, blijk je toch weer op een fout spoor te zitten.
Conclusie
Dit boek heeft een trage opbouw, maar is een leuke jeugdthriller voor een wat jonger publiek. Ik geef het boek 3 sterren.