Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Verraderlijk Patroon – Marlen Visser

Verraderlijk patroon is de eerste young adult van thrillerauteur Marlen Visser dat bij Uitgeverij Kluitman verschenen is. Visser debuteerde in 2015 met Stem! die haar een nominatie voor de schaduwprijs van 2016 opleverde. Verraderlijk patroon schreef ze samen met haar dochter Ginger Beek. Na het lezen van dit boek hoop ik op meerdere samenwerkingen tussen moeder en dochter en dat Beek in de voetsporen van haar moeder zal treden.

Het verhaal 

De achttienjarige Luca heeft een zomerbaantje weten te scoren bij het plaatselijke casino. Ze heeft er ontzettend veel zin in en spreekt regelmatig af met haar nieuwe collega’s, die toch wat volwassener zijn dan haar vriendinnen. En bovendien vindt ze het fijn om even van haar thuis te ontsnappen, weg van haar overbezorgde moeder en haar kleine broertje.  

Tijdens de gezellige avondjes met haar collega’s wordt er niet alleen lekker geborreld, ook verschijnt er regelmatig een tank met lachgas op tafel. Na enige twijfel besluit Luca om mee te doen maar al snel wordt ze geconfronteerd met de negatieve gevolgen van het gebruik van lachgas. 

Spanning 

Na de eerste bladzijde loopt de spanning al meteen hoog op en dit blijft eigenlijk constant aanwezig in het boek. Door het gebruik van lachgas in combinatie met alcohol merk je dat Luca geleidelijk aan wat prikkelbaarder wordt en de mensen die dicht bij haar staan begint af te stoten. Dit weten de auteurs goed neer te zetten. 

Personages 

Hoofdpersoon Luca is net achttien geworden en ze voelt zich volwassen als ze aangenomen wordt in het casino. Door de scheiding van haar ouders en de zorg voor haar broertje, heeft ze het gevoel dat ze thuis niet bestaat. Ze trekt dan ook liever op met haar collega Ricardo die ze steeds leuker begint te vinden.  

Sem is het jongere broertje van Luca en zit in een rolstoel. Hij heeft een geweldig gevoel voor humor en is dol op zijn oudere zus. Waar sommigen hem als zwakbegaafd behandelen weet Luca dat hij slimmer is dan dat hij en de meeste mensen denken. Ondanks de gebeurtenissen voel je de warmte en de liefde tussen hen twee. 

Ricardo is een trouwe collega en vier jaar ouder dan Luca. Ondanks zijn veelvuldig gebruik van lachgas maakt hij Luca wijs dat het tijdelijk is om zijn zorgen te vergeten. In het begin is hij nogal gesloten maar terwijl de liefde groeit tussen hen twee, begint Ricardo steeds meer te ontdooien en vertelt hij steeds meer over zijn leven. 

Conclusie 

Door de fijne schrijfstijl en de korte hoofdstukken is het verhaal prettig om te lezen. Ook zal ik dit boek aanraden – vooral voor de jongeren onder ons – die het gebruik van lachgas als normaal zijn gaan ervaren en de gevaren ervan niet overzien. Lachgas lijkt onschuldig en het zorgt even voor een fijn gevoel maar het blijft drugs dat voor ernstige hersenschade kan zorgen. Dit boek maakt dat akelig duidelijk en daarom geef ik het boek 5 welverdiende sterren.  

Geef een reactie