Tag: the witcher

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Het zwaard der voorzienigheid – Andrzej Sapkowski

Het zwaard der voorzienigheid is een spannende verhalenbundel van de Poolse schrijver Andrzej Sapkowski. Dit boek is het tweede deel in de populaire Witcher-serie en volgt de avonturen van Geralt van Rivia, een magisch gemuteerde monsterjager. Deze serie is perfect voor jongeren die houden van fantasy, avontuur en diepgaande personages.

Personages

Het boek bestaat uit zes verhalen die elk een eigen plot en sfeer hebben, maar ook bijdragen aan de grotere verhaallijn van de serie. Een centraal thema dat door het boek heen loopt, is het idee van voorbestemming versus vrije wil. Geralt wordt geconfronteerd met situaties waarin het lijkt alsof zijn keuzes al voor hem zijn gemaakt, maar hij blijft worstelen met zijn eigen autonomie en ethische principes.

Een van de meest intrigerende verhalen is “Het zwaard der voorzienigheid”, waarin Geralt een ontmoeting heeft met een mysterieuze vrouw genaamd Yennefer, een krachtige tovenares die een grote rol speelt in zijn leven. Hun complexe relatie, gekenmerkt door passie en conflict, geeft diepte aan beide personages en benadrukt de thema’s van liefde en verlies.

Sapkowski weet zijn personages tot leven te brengen met geweldige dialogen en karakterontwikkeling. Geralt is een ingewikkelde held, die soms worstelt met de verwachtingen die anderen van hem hebben. Zijn interacties met andere personages, zoals de grappige bard en de krachtige tovenares Yennefer, laten verschillende kanten van zijn persoonlijkheid zien.

Wat dit boek extra boeiend maakt, is dat de personages niet simpelweg goed of slecht zijn. Zelfs de monsters die Geralt tegenkomt, hebben vaak een tragische achtergrond. Dit maakt de verhalen niet alleen spannend, maar zet je ook aan het denken over goed en kwaad.

Worldbuilding

Sapkowski’s schrijfstijl is levendig en beeldend. Hij heeft oog voor detail en gebruikt vaak humor in zijn dialogen. De wereld waarin de *Witcher*-serie zich afspeelt, is gebaseerd op Europese folklore en mythologie. Het voelt echt en goed doordacht aan, met een rijke geschiedenis en cultuur die je in elk verhaal terugziet.

De auteur brengt deze wereld tot leven met gedetailleerde beschrijvingen en een goed doordachte structuur. De manier waarop magie, politiek en het dagelijks leven van de bewoners met elkaar verweven zijn, zorgt voor een meeslepende leeservaring.

Conclusie

Het zwaard der voorzienigheid is een geweldig boek voor iedereen die houdt van fantasy en avontuur. Sapkowski’s talent om complexe personages te creëren en een fascinerende wereld neer te zetten, maakt dit boek tot een echte aanrader.

Het boek biedt niet alleen spannende avonturen, maar laat je ook nadenken over belangrijke thema’s zoals voorbestemming en vrije wil. Het is een diepgaand verhaal dat je niet snel zult vergeten en dat je nieuwsgierig maakt naar meer avonturen van Geralt van Rivia.

Kortom, het is een indrukwekkend boek dat zijn plek in de moderne fantasy-literatuur meer dan verdient. Het biedt een rijke en spannende leeservaring die zowel vermaakt als aanzet tot nadenken.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: De laatste wens (The Witcher 1) – Andrzej Sapkowski

Wie kent hem niet? De bekende Witte wolf, Geralt van Rivia, ook wel The Witcher genoemd, keert terug in deze prachtige Limited Edition. De rode draad van het verhaal is Geralt die herstelt bij priesteres Nenneke door opgedane verwondingen. Terwijl hij daar verblijft blikt hij terug en verteld meer over de avonturen die hij heeft meegemaakt. Bijvoorbeeld hoe hij tovenares Yennefer heeft leren kennen, maar ook over zijn avonturen met Ranonkel.

Boek, game en serie. Hoe zit dat nou eigenlijk?

Normaal begin ik mijn recensie van fantasy boeken met een stukje worldbuilding. Dat is uiteraard één van de belangrijkste elementen bij een fantasy verhaal. Echter lijkt het mij nu van belang eerst wat meer duidelijkheid te geven over de volgorde en achtergrond van dit universum. In 1986 ontstond The Witcher als een kort verhaal dat door Andrzej werd ingediend als kort verhaal bij een wedstrijd gehouden door een tijdschrift. Tot 1999 bleef hij verhalen schrijven die bekend stonden als The Witcher Saga. Wat vooral terug keert in de boeken zijn de oude verhalen uit Polen en Oost Europa. Uiteindelijk verschijnen er negen boeken in de serie, waaronder een paar korte verhalen en een novelle.

In 2007 kwam er de eerste Witcher videogame. Inmiddels zijn er drie delen uitgebracht. Sapkowski heeft geen invloed gehad op de videogames, waardoor er hele nieuwe verhalen tot stand zijn gekomen met de personages uit de boeken. Als je de game wel eens gespeelt hebt is je opgevallen dat de makers zo veel mogelijk hebben geprobeerd de wereld en personages zo goed mogelijk over te nemen. Dat is zeker gelukt gezien de game heel veel fans heeft en meer dan 50 miljoen verkochte exemplaren! Het maakt dan ook eigenlijk niet uit of je de videogame voor of na het lezen van The Witcher speelt.

In 2002 verscheen er een tv serie. Echter kunnen we die snel vergeten, gezien Sapkowski zelf er ook niet tevreden mee was. In 2019 kwam dan de bekende serie die we kennen van Netflix. Het was direct een groot succes. Het eerste seizoen is gebaseerd op het eerste boek (dit boek dus). Ik heb eerst destijds de serie gezien en lees dit boek nu voor het eerst. Ik kan zeggen dat ik heel veel herkende, waardoor ik vind dat de serie erg dicht bij het boek is gebleven. Of je de serie eerst wilt kijken is helemaal aan jezelf, al verwacht ik dat de meeste mensen de serie inmiddels wel gezien hebben.

Worldbuilding

Laat ik alvast een geheim verklappen: ik ben echt grooot fan van alles wat met The Witcher te maken heeft. Ook dit boek doet niet onder voor de rest van de wereld van The Witcher. Ik vind het heel knap hoe de auteur eigenlijk geen wereld creëert (dat komt dus doordat het eerst korte verhalen waren waarin geen tijd is voor een uitgebreide worldbuilding) maar je ergens toch voelt hoe het is. Nu moet ik bekennen af en toe wel even op Google gespiekt te hebben hoe de geografie er ook al weer uit zag. Maar ergens past het ook bij het mysterie van The Witcher om niet duidelijk te hebben waar we zijn. Het voelt als in het donker tasten naar de lichtknop en dan maar de zaklamp van je telefoon gebruiken. Je doet het er maar mee en het is voldoende, maar ergens verlang je naar het grote licht (een kaart).

Ik denk dat het creëren van monsters van ieder kind een droom is. Echter zijn deze monsters en wezens zo goed gemaakt dat het natuurlijk voelt dat zij in deze wereld leven. Een beetje als de dino’s vroeger, ze waren er gewoon. Helaas kwam ik veel te laat achter het Bestiarium achter in het boek, waardoor ik op internet af en toe een afbeelding opzocht. Door het spelen van de game ken ik veel monsters al en kan je dus een beetje inschatten hoe ”eng of gevaarlijk” een monster is. Als leek lijkt het mij wel moeilijk om dit te kunnen duiden. Er komen immers zoveel plaatsnamen, personages en dus ook monsters voorbij wat het moeilijk kan maken iedereen uit elkaar te houden.

Wat ik zo gaaf vind aan deze serie is dus de folklore en boerse verhalen die terug keren. Dat maakt het verhaal tastbaar. Zo was er een ‘‘Duvel” in het verhaal waar ik mij helemaal bij kan voorstellen dat het verhaal vroeger aan kinderen werd verteld. Er kwamen ook sprookjes in het verhaal voor zoals Sneeuwwitje. Daarnaast leven er ook elfen in deze wereld. Zoals in vele verhalen kunnen de elfen niet met de andere mensen overweg en leven dus voornamelijk afgezonderd.

Personages

Geralt van Rivia, Hekser. Een hekser is iemand die als kind wordt weggehaald bij de ouders en een speciale training krijgt om later monsters en andere wezens te kunnen doden. Hij krijgt als kind speciale gaven die hem hier bij helpen. Zoals een beter gehoor en zicht of het bestand zijn tegen bepaalde elixers. Heksers worden door de samenleving vaak verafschuwd, maar komen toch vaak goed van pas als er ergens een geest loopt te klieren. Geralt is iemand die erg op zichzelf leeft en weinig emotie vrij geeft. Hij lijkt voornamelijk te leven naar zijn instincten. Toch heeft hij iemand toegelaten in zijn leven; Ranonkel. Hij is een bekende dichter en maakt diverse ballades over de reizen die hij met Geralt maakt. Vaker dan eens komt hij in de problemen waar Geralt hem dan weer uit red.

Zoals eerder benoemd is het als leek moeilijk in te schatten welke namen je wel of niet moet onthouden. Mijn tip daarvoor is echt om er lekker op los te Googelen zodat je een gezicht voor je hebt. Dit is dan ook het enige boek ever waarbij ik dat zou aanbevelen. De personages leer je alleen kennen uit dialoog. We leren verder dus niets over hun innerlijke gedachtes en gevoelens. Dit is dus echt het perfecte voorbeeld van ”show don’t tell”. We leren wat ze voelen en denken, zonder dat de auteur dit zo heeft opgeschreven. Hij laat het ons zien. Dit maakt wel dat het niet een boek is voor even lekker na een lange werkdag. Het kost wat meer inspanning om te lezen, maar is het zeker waard.

Conclusie

Uiteraard geef ik dit boek 5 sterren. Het is enorm moeilijk om uit te leggen waarom, maar in dit verhaal komt alles samen wat een goed fantasyboek zou moeten bevatten. Behalve dan die vergeten kaart of iets dergelijks, maar zoals ik al zei behoort dat echt tot het mysterie van The Witcher. Ik kan echt niet wachten tot de andere delen in Limited Edition worden uitgegeven (kijkt smekend naar Boekerij). Dan zie ik jullie graag weer bij de volgende recensie!