Lenny is dik. Op school lijkt het wel of zijn klasgenoten niet kijken naar wie hij zelf is, maar alleen naar zijn formaat. En dan is er ook nog dat gedoe met zijn broer Frankie …
Daarom gaat Lenny, als hij het even niet ziet zitten, naar het kanaal om na te denken. Daar kan niemand hem zien… denkt hij.
Als hij op een dag een leeg blikje in het water wil gooien, wordt hij tegengehouden door Bruce. Bruce woont in een kartonnen huis op de oever en heeft geen zin in mensen die zijn voortuin vervuilen.
Maar een valse start maat al snel plaats voor een onverwachte vriendschap en een epische roadtrip.
Hartelijk dank aan uitgeverij Leminscaat voor het recensie-exemplaar.
Verhaal
De Cardboard Cowboys is een aangrijpend en teder verhaal over de twaalfjarige Lenny Lambert die in Glasgow, Schotland woont. Aan het begin van het boek gaat Lenny net naar de middelbare school, en als lezer heb je al snel door dat hij het niet makkelijk heeft. Lenny wordt namelijk gepest omdat hij dik is. Hierdoor wordt hij zowel fysiek als verbaal lastiggevallen. Als resultaat spijbelt Lenny vaak van school, waardoor hij de dakloze Bruce leert kennen. Deze kennismaking zal Lenny veranderen en hem belangrijke lessen leren.
Ik vond dat dit verhaal goed aantoonde hoe pesterijen vaak een systematisch iets zijn, omdat enerzijds de verantwoordelijke leeftijdsgenoten vaak niet gestopt worden en anderzijds zij door leerkrachten worden aangespoord die hun hoofd wegdraaien hiervan, of er net in meegaan om punten te scoren bij de “coole” studenten.
Personages
De personages in dit boek konden zo van de pagina aflopen, ze voelden waarachtig werkelijk. Lenny is een kanjer van een protagonist die ondanks zijn pesterijen zijn uiterste best doet om zich hiervan lost te koppelen, en er in te geloven dat hij het wél waard is.. Want Lenny had het zeker niet makkelijk had in dit boek. Naast de pesterijen op school worstelt hij ook met een thuisbasis die hem allesbehalve steunen. Zijn ouders lijken niet om hem te geven en zijn meer in de ban van de mysterieuze “onze Frankie” – Lenny’s oudere broer – en zijn hierdoor heel erg in zichzelf getrokken. Daarom is het net zo belangrijk dat Lenny Bruce leert kennen, een waar ouder figuur voor hem doorheen dit boek.
Alle personages in dit boek zijn gewoon immens goed uitgewerkt. Niemand is volledig in een zwart-wit denk-hokje opgedeeld, er zijn duidelijke morele kwesties die de personages maken tot wie ze zijn. Het is ook daarom dat je voelt van, ja Lenny’s ouders kijken niet echt naar hem om, maar je voelt wel dat er hier onderliggende redenen zijn en dat Lenny het anders zou willen. Naar mijn mening zijn de ouders emotioneel onbeschikbaar, wat te merken valt uit Lenny die soms denkt “nu zou ik een knuffel geven, maar zo een familie zijn we niet” en dan brak mijn hart een beetje. Dit boek voelde gewoon zo écht.
Suspense
Je zou het niet van de opzet of het verhaal zeggen, maar dit verhaal zit vol met suspense. Vanaf het begin is er al duidelijk dat er iets niet klopt in Lenny zijn leven. Zijn broer is niet meer aanwezig in zijn leven, noch dat van zijn ouders. Hierdoor denk je in het begin dat hij dood is, maar na een paar hoofdstukken wordt het duidelijk dat dit niet zo is. De vraag luidt dan nog steeds, wat is er met “onze Frankie” gebeurt? We krijgen soms flashbacks naar momenten waarin Frankie er nog steeds is, maar geen reden voor zijn blijkbaar emotioneel en dramatische vertrek. Conaghan heeft dit mysterie meesterlijk verworven in het boek. Je wilt als lezer per se weten wat er is gebeurd.
Vormgeving
De cover van dit boek is er een die mij meteen aansprak. De titel luid “De Cardboard Cowboys” en in goede vormgeving-sfeer ziet dit boek er dan ook uit alsof het van karton gemaakt is, wat in deze instantie prachtig werkt. Ook de illustraties op de kaft geven prachtig de essentie van het boek weer. Mijn complimenten aan Leon ter Molen die hiervoor piekfijn heeft gezorgd.
Vertaling
Iets dat mij opviel bij het openslaan van het boek, is dat er op de titelpagina het volgende vermeld staat: “Ambachtelijk vertaald door Lydia Meeder.” En, inderdaad, ambachtelijk. De vaardigheid van deze vertaling is merkbaar in elke lijn van het boek. Het doet eer aan aan zekere Engelse/Schotse colloquialisms zonder dat de vertaling ervan “te Nederlands” aanvoelde. Dit maakte dit boek nog meer een plezier om te lezen dan het al was.
Ervaring
Ja, dit was gewoon een heel erg goed boek dat mij van begin tot einde kon boeien. Conaghan weet op meesterlijke wijze telkens genoeg informatie aan de lezer te geven zodat er naar meer gesnakt wordt om erachter te komen waarom, bijvoorbeeld, Lenny’s broer niet meer thuis woont en hoe het komt dat zijn ouders hierdoor afstandelijk doen naar hem. Het boek is een licht door een dichte mist, dat met elke omgeslagen pagina meer van de route weergeeft. Ik vind dit echt een aanrader. Ik geef dit boek dan ook vijf sterren.