Het verhaal
Juno vertrekt naar Zuid-Afrika om haar zus te bezoeken die daar werkt als dierenarts. Jan vertrekt naar Zuid-Afrika om zijn oom te helpen op de game farm. Ze ontmoeten elkaar in het vliegtuig en hebben beide een geheim. Wanneer ze aankomen in Zuid-Afrika scheiden hun wegen, maar ze gaan beide een moeilijke tijd tegemoet. Hun vakantie loopt totaal anders dan ze hadden verwacht.
Personages
Het boek wisselt af tussen Juno en Jan. Jan voelt aan als een iets volwassener personage. Juno’s denkpatroon is nogal kinderachtig. Ze hebben allebei een achtergrondverhaal en het is daarin te herleiden waarom ze zich gedragen zoals ze zich gedragen.
Thema’s
De thema’s in het boek zijn wel interessant. Er zitten veel verschillende dingen in maar uiteindelijk komen ze wel op hetzelfde uit. Het gaat vooral over rouw en verlies en die thema’s worden op verschillende manieren erg subtiel bij verschillende personages toegepast. Dat vond ik erg knap gedaan.
Schrijfstijl
Over het algemeen was de schrijfstijl erg simpel. De zinnen zijn kort en het komt een beetje kinderachtig over. Het is de hele tijd een beetje: dit gebeurt, dat gebeurt. Er wordt weinig van de omgeving beschreven en dat is wel jammer. Het speelt zich af in Zuid-Afrika en er zouden hele mooie beelden geschetst kunnen worden.
Conclusie
Ivoren maan wordt neergezet als een young adult-boek, maar wat mij betreft sloeg het de plank volledig mis. De manier waarop de zinnen waren opgebouwd voelde erg simpel aan en voor een jonger publiek. De personages hadden de leeftijd van personages in een young adult-boek, maar de manier waarop ze dachten en handelden voelde ook niet helemaal kloppend. De auteur leek geen idee te hebben van hoe het was om die leeftijd te zijn.
Het verhaal was prima en toen ik het aan het lezen was, was het wel enigzins boeiend, maar ik zou het aan niemand aanraden. Het voelde aan als een boek dat thuishoorde in een andere categorie. Het was meer een kinderboek. Met dan een paar iets te volwassen thema’s voor een kinderboek. Het koste me steeds moeite om verder te lezen, ik had steeds weinig zin om het boek op te pakken. Alleen aan het einde vond ik dat wat beter worden, maar dat kwam misschien omdat ik toen wel echt ver in het verhaal zat en toch wel wilde weten hoe het zou eindigen. Daarom geef ik het boek twee en een halve ster.
