Een 10-ender hert en een menselijk stoffelijk overschot maken hetzelfde geluid als ze op de grond van het bos vallen. Het is amper te geloven dat een mens kan worden aangezien voor een dier, maar het gebeurt vaker dan je denkt.
Een eerste zin van een boek is vrij belangrijk. Het bepaalt de sfeer en of je het verhaal ingezogen wordt. De eerste zin van dit boek (die hierboven staat) is zeker onderdeel van mijn lijstje met beste eerste zinnen. Het zet de toon van het verhaal en maakt gelijk duidelijk hoe de rest van het boek zal zijn. Voor mij voelt het wreed met een laconiek randje. Er klinkt geen paniek, angst of afschuw indoor en vanaf dat moment wilde ik alleen nog maar doorlezen.
Waar het verhaal over gaat
Vijf jongens zijn de ochtend na een wild feest gaan jagen. Iets wat ze bijna ieder weekend doen, maar deze keer fataal afloopt voor een van hen. Is het een jachtincident of moord? De overgebleven vier jongens zwijgen en worden de ”River Point Boys” genoemd. Ze worden overgeplaatst naar een andere school in het dorp. Kate zit op die school en heeft tegelijk samen met haar beste vriendin Reagan een bijbaantje bij de assistent-officier van justitie. Omdat de man al wat ouder is geeft de officier van justitie de zaak aan zijn assistent, meneer Stone, die de baas van Kate is. Kate heeft een langere periode ”leuk” gepraat met de jongen die is overleden. Nu wil ze alles op alles zetten om de dader boven tafel te halen, maar de dader is hier niet van gediend. Kate raakt steeds meer verstrikt in de zaak waarbij alles dood lijkt te lopen terwijl de zitting al bijna is.
Het ouderwetse ”wie is de dader?”
Een belangrijk aspect bij thrillers is de spanning. Wie heeft het gedaan en hoe? Ook in dit verhaal word je continu op het verkeerde been gezet en ik kan je vertellen dat ik er zwaar ben ingetrapt. Op een gegeven moment geloofde ik zelfs dat het winkelpersoneel van een antiekzaak het gedaan had kunnen hebben. Aan het einde van ieder hoofdstuk vertelde de moordenaar uit zijn perspectief wat ik een hele leuke touche vond. Hierdoor kreeg het boek wat meer dimensie. Daarnaast is het verhaal wat moderner. Het speelt zich nu af dus mensen Whatsappen met elkaar en er wordt gebruik gemaakt van Facebook en Instagram.
Yeah
Het verhaal wordt uit een ik-perspectief geschreven. Hierdoor hebben de personages wat minder achtergrond en minder kenmerken, maar dat is niet iets waar ik me aan stoorde. Dit heeft ook bijgedragen aan de moeilijkheid van het uitzoeken wie de dader is. Er is me wel opgevallen (wat denk ik door de vertaling is gekomen) dat zo ongeveer alle personages regelmatig het woord ”yeah” gebruiken in plaats van ja. Ik heb niet het idee dat in Nederland mensen dat woord echt gebruiken als antwoord op een vraag waardoor ik me hier soms een beetje overheen moest zetten.
Hoofdpersoon Kate leek zich een beetje op de achtergrond te houden, maar heeft tegelijk ook lef. Zo spreekt ze de bekendste jongens van de stad in de bibliotheek op hun gedrag aan en gaat in haar eentje under-cover op duistere locaties.
Qua locaties en dergelijke speelde alles zich af in een dorpje in Amerika. Ik kan me niet precies voorstellen hoe groot het nu is, maar alles is goed omschreven dus het voelde wel echt alsof ik zelf in het verhaal meeliep.
Conclusie
Ik heb het boek in drie dagen uitgelezen. Dat zegt wel genoeg denk ik. Daarom vind ik het zo jammer dat ik weinig publiciteit voorbij heb zien komen. Naar mijn mening verdient het boek meer aandacht, omdat ik denk dat dit echt een boek is dat jongeren kan aanzetten tot lezen. Dit boek valt denk ik bij heel veel mensen in de smaak. Het is spannend, vernieuwend, tegelijk bekende thriller acties en verrassend met een vleugje liefde. Daarom krijgt dit boek van mij 4,5 sterren.
