Het eerste deel van de serie ‘Het programma’ was voor mij een beetje een twijfelaar, maar eindigde erg spannend en maakte me benieuwd naar het vervolg ‘De behandeling’. Sloane en James waren net aan het Programma ontsnapt, zonder vroegere herinneringen, maar wel bij elkaar. Deel twee beloofde daarom een spannend kat en muis spel te worden.
Beschrijving verhaal
Hoe stop je een epidemie? Sloane en James zijn op de vlucht na ternauwernood te zijn ontsnapt aan de zelfmoordepidemie en ook aan het Programma. Ze bevinden zich zeker niet buiten de gevarenzone. Ze hebben allebei enorme gaten in hun geheugen en hoewel Sloane en James elkaar terug hebben weten te vinden, is het Programma nog niet bereid ze op te geven. Ze voegen zich bij een op de vlucht geslagen groep rebellen en zullen moeten zien uit te vinden wie ze kunnen vertrouwen, en hoe ze het Programma uit kunnen schakelen. Maar ondanks het feit dat ze al een heel eind op weg zijn, zijn er nog heel veel dingen die ze zich niet kunnen herinneren. De sleutel naar hun verleden is de Behandeling – een pil die vergeten herinneringen terug kan halen, zij het tegen een heel hoge prijs. En er is maar één dosis
Beter, duidelijker, spannender
Soms heb je van die series die aan het begin matig zijn, om per deel steeds beter te worden. Deze serie van Suzanne Young valt daar geloof ik ook onder. Het boek las heerlijk vlot en de spanning bleef nooit lang weg. Daarnaast kon ik me beter met Sloane identificeren, dan in deel 1 het geval was, daar kwam ze wat passief over en ondernam ze niet echt iets – al mogen we niet vergeten dat ze toen vol met medicijnen van het Programma zat . In ‘De behandeling’ is ze klaar voor actie.
Vormgeving van het Programma
Sloane heeft aan het einde van ‘Het programma’ de pil ‘de Behandeling’ gekregen, die ervoor kan zorgen dat ze al haar herinneringen terugkrijgt. Niet voor niets, want het heeft vervelende bijwerkingen. Op het eerste gezicht lijkt het een soort heilige graal, die iedereen wil. Echter weten zowel Sloane als James niet of ze nog wel hun vroegere ik willen zijn. Ik vond het heel sterk aan het boek dat ze nadachten over wat ze wilden. Dat ze eigenlijk vrede met hun nieuwe ik, zonder oude herinneringen, hebben, hoewel ze natuurlijk ontzettend nieuwsgierig zijn naar vroeger. De pil blijft dus constant een strijd met hen voeren of ze hem wel of niet innemen en wie dan de gelukkige is met zijn of haar verleden.
De pil ‘de Behandeling’ is niet slechts een object in het verhaal, Suzanne Young heeft heel subtiel in het verhaal verweven hoe de pil is ontstaan en ook hoe het Programma tegenover de pil staat. Ik vond het daarbij ook interessant om te lezen hoe het Programma zijn patiënten ziet. De informatie rondom het Programma vond ik het geheel wat diepte geven.
Tegenstanders
Sloane en James sluiten zich aan bij een kleine rebellengroep en het eerste wat me daarbij opviel en gelijk vraagtekens opriep, was dat er schijnbaar alleen tieners zijn die de ware duisternis van het Programma lijken te zien. Je zou toch denken dat ook volwassenen in opstand komen tegen de praktijken, niet iedereen kan het toch klakkeloos aannemen? Schijnbaar zijn 99% van de volwassen gehersenspoeld door de ‘magische’ behandelwijze van het Programma. Ergens vond ik het wel jammer, ik had iets groters van de rebellen verwacht dan dat het uiteindelijk bleek te zijn.
Kortom
Ik vond dit een goed en spannend boek. Veel beter dan het eerste deel, mede ook door de achtergrondinformatie rondom het Programma en de Behandeling, dat gaf wat extra diepte. Daarnaast kon ik me nu ook meer met Sloane identificeren dan eerder het geval was.
Sterren: 4
