The Fame Game “Een heerlijk, simpel wegleesboek”

Vorige maand kon je meedoen met de recensiewedstrijd van The Fame Game van Lauren Conrad. Inmiddels hebben de drie winnaars het boek gelezen en gerecenseerd. We kregen een positieve recensie en twee recensies waar de meningen verdeeld waren. Uiteindelijk hebben we de keuze gemaakt dat Jolie Teigeler de beste recensie heeft geschreven en dus heeft gewonnen. Hieronder kun je haar recensie lezen:

Ik wil heel even iets zeggen: wat ben ik blij dat ik niet beroemd ben! Zo, nu kunnen we over naar de recensie zelf.

Vier meiden willen het maken in Hollywood. Ze doen daarom mee aan de reality show The Fame Game. De deelnemers zijn: Madison Parker, Carmen Curtis, Kate Hayes en Gaby Garcia.
Madison Parker, met een voormalig verborgen verleden, heeft er alles voor over om beroemd te worden. Ze denkt door mee te doen aan The Fame Game het lievelingetje van Amerika te kunnen worden.
Carmen Curtis is een IT-girl met beroemde ouders. Ze wil een actrice worden, maar met ouders zoals die van haar is het moeilijk om serieus genomen te worden. The Fame Game lijkt de uitkomst, maar is het dat wel?
Kate Hayes wil heel graag muzikant worden en wordt gevraagd voor The Fame Game. Ze hoopt door mee te doen te kunnen doorbreken. Alleen is haar onbekendheid niet het enige dat haar in de weg staat om een beroemde artiest te worden.
Gaby Garcia doet ook mee aan The Fame Game, maar veel kom je niet over haar te weten (behalve dat ze dom is), omdat, in tegenstelling tot de andere deelnemers van The Fame Game, wordt er geen enkel hoofdstuk vanuit haar geschreven.

Ik vind The Fame Game een heerlijk, simpel wegleesboek (ik had het in drie schooldagen uit), maar het is zeker niet een goed boek, want het plot is voorspelbaar (iedereen die ooit een reality show heeft gezien zou het plot moeten kunnen voorspellen). Ook had ik één keer moeite met te zien vanuit wie het hoofdstuk geschreven werd, want het verhaal is geschreven in de derde persoon en steeds vanuit een ander personage. In hoofdstuk x werd er geschreven vanuit Madison, maar in volgende hoofdstuk kwam ze ook voor, maar er werd níét vanuit haar geschreven. Ik zou het handiger gevonden hebben als er bij elk hoofdstuk vermeld werd vanuit wie er geschreven gaat worden, maar mijn tweelingzus had er totaal geen moeite mee en vond dat ik zeurde, dus zo’n groot drama is het nu ook weer niet.

Zoals sommigen van jullie al weten is The Fame Game een spin-off van L.A. Candy. Er wordt wel een paar keer naar L.A. Candy verwezen, maar je kunt The Fame Game prima lezen zonder L.A. Candy gelezen te hebben.

Taalgebruik: lekker simpel; iedereen zou het kunnen lezen.
Plot: Als je af en toe een reality show kijkt, zou je het moeten kunnen voorspellen en de gebeurtenis die je zou moeten laten snakken naar het volgende deel zag ik ook van verre aankomen.
Spanning: ik was wel nieuwsgierig naar wat er verder zou gaan gebeuren, maar ik zat zeker niet op het puntje van mijn stoel.
Leeftijd: ik raad dit boek aan voor meisjes boven de dertien jaar die dol zijn op chicklit of voor mensen die met hun verstand op nul een leuk boek willen lezen.

Al met al geef ik drie sterren aan The Fame Game.

Jolie Teigeler