Liefdesperikelen en actie in Academicus Vampyrus

De chemie spat van de pagina’s in Academicus Vampyrus. Richelle Mead heeft wat dat betreft een diversiteit aan personages in het boek gestopt die allen een geheime liefde hebben. Rosa is stiekem verliefd op Dimitri, Dimitri houdt zich afstandelijk, maar voelt hij eigenlijk gewoon niet hetzelfde voor Rosa? Lissa date met Aaron, maar wilt liever bij Christian zijn en Christian heeft zo zijn eigen manieren om Lissa’s aandacht te trekken: zoals anderen in brand steken. Maar naast alle liefdesperikelen is er ook nog de dreiging van de Strigoi. Hoewel sommige personages beter uit de verf komen dan andere, is de spanning tussen hen erg realistisch. Klein puntje om even te melden. De titel voor de Nederlandse vertaling vind ik erg mooi gevonden, en oogt meteen een beetje spannend!

De wereld en de geschiedenis
Mead heeft een unieke wereld gecreëerd, waar naast mensen (die niet echt voorkomen in het verhaal), Moroi en Damphiers zichzelf moeten beschermen tegen de Strigoi. Moroi zijn hier sterfelijke vampiers en Stigoi onsterfelijk. Damphiers zijn half vampier en half menselijk en dienen als hoeders van de Moroi.
Daarnaast heeft hebben de Moroi een geschiedenis waar Sint Vladimir, een heilige, een belangrijke rol in speelt. Politiek, magie en oorlogen worden allemaal met elkaar verweven en de geschiedenis wordt gelinkt met het heden, wat het verhaal nog realistischer maakt, en een goede basis is voor de rest van de serie.

Origineel vertelperspectief
Normaal gesproken zijn er beperkingen aan het ik-perspectief. Er wordt alleen beschreven wat de ik-persoon meemaakt, wat ze ziet en denkt, maar in Academicus Vampyrus is hier een originele draai aan gegeven. Rosa (ik-persoon) is verbonden met Lissa, wat betekent dat als zij zich concentreert kan zien en voelen wat Lissa op dat moment beleeft. Dit zorgt voor een aantal scènes die langzaam veranderen van Rosa’s beeld naar die van Lissa’s.

Personages
Rosa is alles wat Lissa niet is. Rosa is roekeloos, arrogant en houdt ontzettend van vechten en kan zich meestal niet inhouden als de gelegenheid zich voordoet. Lissa is vriendelijk en door iedereen geliefd. Maar de twee zijn beste vriendinnen en hebben alles voor elkaar over. Dan is er Christian – ik vind hem een van de leukste personages. Hij is sterk personage met een tragisch verleden en hij is een verschoppeling. Maar hij helpt Lissa door moeilijke tijden en is eigenlijk heel anders dan de meesten in het verhaal denken. Daarom vond ik het nogal zwak van Mead dat Rosa opeens iets deed waardoor Christian een tijdje uit ‘the picture’ was. Rosa kan zien wat Lissa meemaakt en dus ook hoe Christian doet wanneer hij met Lissa is, en opeens besluit Rosa tegen Christian te liegen met gevolgen. Dat was een beetje jammer.
Daarnaast vind ik dat Dimitri nog een beetje plat overkomt, maar wellicht komt dat omdat hij ook afstand moet houden van Rosa. Hoewel de chemie wel goed voelbaar is, maar soms een beetje te overdreven. Ik ben benieuwd hoe hij in de volgende delen ontwikkelt.

Verteltechniek
Het verhaal wordt erg vlot verteld, simpel taalgebruik wat lekker wegleest. Soms had ik wel het gevoel dat er meer werd uitgelegd dan dat er daadwerkelijk werd verteld/beschreven: ‘Show, not tell,’ zoals de term in de literaire wereld wordt gebruikt. Maar misschien kwam dit omdat het een serie is en er in het begin veel uitgelegd moet worden voor de verdere verloop van de serie. Ik hoop daarom dat in de volgende delen meer ‘show’ zal zijn in plaats van ‘tell.

Conclusie
Een originele serie met een diversiteit aan personages dat lekker wegleest en vooral voor liefhebbers van het bovennatuurlijke genre een must-read is! Ik geef het eerste deel vier sterren!

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden! En op welke punten jullie het met mij eens of oneens zijn.