Op een dag gaat Kamils vader het bos in om de hond uit te laten. Hij komt nooit meer terug. Sinds die dag vraagt Kamil zich af wat er met zijn vader is gebeurd. Elke avond laat Kamil zijn hond uit, en op een dag komt hij bij de Kakelkast, de oude kippenboerderij. Het ziet ernaar uit dat de kippenboerderij helemaal niet gesloten is, in tegendeel zelfs! Vreemde bolle konijnen lopen over het gras. Kamil hoort rare geluiden en ziet mensen aan het werk.
Bizar, maar spannend
Het begin van een bizar, maar ontzettend spannend boek. Het moge duidelijk zijn dat er iets gaande is op de kippenboerderij, maar wat? Die vraag blijft onbeantwoord tot het lugubere eind. Hoewel de schrijfstijl te wensen overlaat door de soms zwakke dialogen, zit er in het verhaal een spanningselement waardoor je gewoon niet kunt stoppen met lezen. Ik heb dit boek ook in een paar uur uitgelezen. Ik wilde te weten komen wat er met de kippenboerderij aan de hand was en of de vader van Kamil nog in leven was. Bij het verhaal zitten dreigende zwart-wit illustraties die echt een duistere sfeer oproepen, je wordt als het ware een gevangene van het verhaal en pas vrijgelaten als je het uit hebt.
Verwachtingspatroon
Het verhaal draait vooral om wat er zich diep in het bos op de kippenboerderij afspeelt, daaromheen verwikkelen zich zijlijnen die allen met de kippenboerderij te maken hebben. Het verhaal zit ook erg goed in elkaar – vooral ook door de vele wendingen die je verwachtingspatroon in de war schoppen, maar op het eind valt alles op zijn plaats. Bijna geen enkele verwachting kwam uit, waardoor ik elke keer werd verrast door de steeds gruwelijkere dingen. Waarom verliest juffrouw Milea haar vingers? Waarom is Flori opeens zo ziek geworden? Waarom wordt Cosmina steeds dikker en dikker? Waarom ontploffen de konijnen?
Boodschap
Ik denk dat de auteur vooral met dit verhaal een boodschap wil overbrengen, op ecologisch vlak. Hij laat op een macabere wijze zien hoe wij omgaan met dieren die wij vervolgens slachten voor consumptie. Zijn keuze om onze ogen te openen vind ik wel wat ranzig, maar het verhaal blijft je bij. Is dit Lazlo Strangolovs bedoeling geweest?
Conclusie
Erg spannend, maar één tip: lees dit verhaal niet voor je gaat eten. Het heeft een onsmakelijk eind.