Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: De verdwenen steden – Shannon Messenger

De verdwenen steden van Shannon Messenger

Binnen de community op Instagram, heb ik al veel gelezen en gehoord over Keeper of the Lost Cities van Shannon Messenger. Eigenlijk wilde ik meteen meer weten over deze boekenserie! Toch bleef iets mij ervan weerhouden en dat had te maken met taal en de dikte van de boeken. Ik vind het prima om eens Engels te lezen, maar meteen een hele boekenserie… dat ging iets te ver. Gelukkig kwam daar ineens de Nederlandse vertaling om de hoek kijken: De verdwenen steden. In eerste instantie richt het boek zich op de wat jongere lezers onder ons, maar als beginnende young adult-lezer een mooie tussenstap of voor een young adult-lezer als je even wat ‘luchtigers’ wil.

Cover

De hardcover van De verdwenen steden is mooi vormgegeven. De illustratie op de cover toont hoe enkele personages eruitzien en geeft ook iets weg van de magische wereld waarin dit verhaal zich afspeelt. Zoals net al is aangegeven, richt het boek zich in eerste instantie op jongere lezers en dat is wel te zien aan de uitstraling. Het oogt wat jeugdiger en simpeler, maar wel op een manier waardoor ik getriggerd ben om dit boek te lezen.

Verhaal

In De verdwenen steden wordt kennisgemaakt met Sophie, een meisje met weinig vrienden die zich nergens echt thuis voelt. Een buitenbeentje. Een Telepaat, iemand die gedachten kan lezen. Sophie denkt dat niemand haar geheim kent totdat zij Fitz ontmoet, hij is ook een Telepaat en opent deuren naar een (voor Sophie) onbekende wereld. In deze nieuwe wereld zal Sophie zichzelf moeten vinden en antwoorden moeten zoeken. Want wat houden de diep weggestopte geheimen in en waarom leefde zij eigenlijk tussen de mensen?

Schrijfstijl

De verdwenen steden begint met een proloog, wat er meteen voor zorgt dat je wil weten wat eraan vooraf is gegaan. Door de proloog zit je meteen in wat actie waardoor die nieuwsgierigheid omhoogschiet! Een goede manier om de lezer meteen mee te kunnen nemen in het verhaal.

De schrijfstijl is ontzettend vlot en zorgt ervoor dat je meegezogen wordt in die honderden bladzijden. Het boek heeft ruim 500 pagina’s, maar op geen enkel moment is die hoeveelheid aanwezig tijdens het lezen. Daarnaast is het fantasierijke zeker voelbaar en komt de wereld helemaal tot leven. De omschrijving van de omgevingen, scholen, personages en beesten dragen daar zeker aan bij. Ook humor komt met regelmaat terug en heeft mij meerdere malen hardop laten lachen. Er passeren een redelijk aantal personages de revue en elk draagt bij aan het verhaal zonder dat de informatie teveel wordt.

Een side-note hierbij is wel dat er soms heel veel gebeurd in korte tijd. De gebeurtenissen volgen redelijk snel op elkaar waardoor het de geloofwaardigheid van een 12-jarig meisje, wiens leven op zijn kop staat, misschien wat laat wankelen. Toch is het op geen enkele manier saai en valt er altijd nog even snel een hoofdstukje te lezen.

Ervaring

Wat is De verdwenen steden een fijn boek om weg te lezen! Ik denk dat de schrijfster een hele mooie wereld heeft neergezet voor zowel jong als oud. Voor elk valt er wel een les te leren, want het bevat een aantal mooie onderwerpen, zoals: vriendschap, verlies, avontuur, jezelf vinden en kunnen zijn. Daarnaast heb ik nog wel een klein kritiekpuntje en dat was de onderlinge ‘spanning’ tussen Sophie en een aantal van de (jongens)personages. Het kan natuurlijk echt zijn dat er op 12-jarige leeftijd die eerste kriebels van verliefdheid ontstaan. In dit boek vond ik dit best veel naar voren treden en dat was, voor mij, onnodig. Ikzelf heb daar de meerwaarde niet van gezien en ben van mening dat het boek op andere vlakken al sterk genoeg was, waardoor dit eigenlijk een beetje in het niets leek te vallen. Misschien dat hier in de vervolgdelen nog verder op ingezoomd gaat worden? Geen idee. Het deed verder niets af aan mijn leesplezier!

De verdwenen steden is een magisch en avontuurlijk verhaal en heeft mij zeker kunnen vermaken. Ben ik al helemaal in deze hype? Dat nog niet. Maar, ik heb wel zin om het vervolg te gaan lezen en hoop dat deze dan ook uitgegeven gaat worden. De thema’s die voorbij zijn gekomen vind ik een prachtige boodschap, waar ieder van ons een stukje herkenning in zal vinden. Het boek krijgt van mij 4 sterren.

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Waar het licht is – Jennifer Niven

Waar het licht is, Jennifer Niven

Waar het licht is, is een hartverscheurend liefdesverhaal geschreven door Jennifer Niven. Een young-adult met ‘moeilijke’ onderwerpen op een rake manier geschreven. Na het dichtslaan van dit boek zullen de hoofdpersonen nog lang in je hoofd blijven hangen.

Waar het licht is

Waar het licht is beschrijft de strekking van het boek in de breedste zin. Twee jongeren op zoek naar een plek waar het licht is, waar de donkere wolken er even niet zijn, een plek waar niet alles even zwaar voelt en een plaats waar ze hun verleden en toekomst even kunnen vergeten en op kunnen gaan in het moment.

Finch en Violet

Finch en Violet leren elkaar kennen op de rand van de klokkentoren bij hen op school. Beiden weten ze niet goed waarom ze daar zijn, maar na dat moment leren ze elkaar steeds beter kennen. Wanneer Finch tijdens de aardrijkskundeles Violet claimt om een opdracht mee uit te voeren gaat Violet die uitdaging aan. Tijdens hun eerste zwerftocht ontdekt Violet dat Finch een gevoel in haar losmaakt wat ze niet meteen herkent. Na de dood van haar zus heeft ze zich lange tijd niet meer goed gevoelt. Ook Finch worstelt met zware gedachten. Er zijn momenten dat hij zich liever slapend houdt en geen deel uitmaakt van de wereld. Maar wanneer hij met Violet samen is voelt hij zich geweldig. Ze halen het beste in elkaar naar boven. Violet bloeit op en kan weer genieten van het leven, maar hoe zit dat met Finch? Is hij nog te redden?

Onderwerp

In Waar het licht is snijdt Jennifer Niven diverse onderwerpen aan die voor velen als moeilijk gezien worden. Depressie, rouwen en zelfdoding zijn zware onderwerpen die je diep kunnen raken. Op een prachtige en kwetsbare manier stelt zij deze onderwerpen aan de orde zonder enig oordeel. De worsteling van deze jongeren is voelbaar en realistisch beschreven en vormen samen een hartverscheurend verhaal.

Personages

Theodore Finch woont bij zijn moeder en zijn zussen. Zijn vader heeft hen verlaten en woont met zijn nieuwe vrouw en hun zoontje samen. Op zondag gaan Finch en zijn zussen bij hun vader eten, maar eigenlijk zitten ze daar niet op te wachten. Zijn vader heeft wisselende buien en Finch heeft het gevoel dat hij het nooit goed kan doen voor hem. Ook Finch heeft last van stemmingswisselingen en zijn leven bestaat uit goede dagen en minder goede tijden. Finch kan enorm boos worden en op school vinden ze hem een Freak.

Violet is een vrolijke en populaire meid totdat haar zus bij een ongeluk om het leven komt. Violet voelt zich schuldig en trekt zich terug. Ze wil niet meer genieten van het leven, want dat is niet meer zoals het was. Wanneer Violet Finch leert kennen bloeit ze weer een beetje op. Haar ouders zijn zeer voorzichtig met haar en Finch moet hen beloven dat hij zorgvuldig met haar omgaat.

In Waar het licht is maken we ook kennis met de schoolgenoten van Finch en Violet. De verschillende personages hebben allemaal hun eigen karaktereigenschappen die we allemaal wel herkennen van de middelbare school. Deze personages blijven wat meer op de achtergrond al voegen ze allemaal kleine stukjes toe aan het verhaal van Finch en Violet.

Schrijfstijl

Waar het licht is is geschreven vanuit de perspectieven van Finch en Violet. Het is mooi om vanuit beiden kanten mee te mogen lezen en te mogen ervaren hoe beide hoofdpersonen denken en ervaren. De schrijfstijl van Jennifer is rustig en beschrijvend. Door te starten met een punt waar de personages elkaar leren kennen zit je meteen in het verhaal. Je voelt je al snel verbonden met Finch en Violet.  Met beeldende taal vertelt ze het hartverwarmende verhaal met veel details. Citaten van bijvoorbeeld Virginia Woolf komen voorbij, maar ook stukjes uit liedjes die Finch bedenkt.

Conclusie Waar het licht is

Door de beschrijvende en gedetailleerde schrijfstijl krijgen we een compleet beeld en gaan we steeds meer voelen voor Finch en Violet. Het is dan ook daardoor dat dit verhaal je niet onberoerd zal laten en kan zorgen voor een traan. Finch en Violet sluit je in je hart en ook na het lezen van de laatste bladzijden zullen zij nog even in je hoofd blijven zitten. Waar het licht is laat je niet zomaar los. Het is een indrukwekkend, bijzonder mooi boek wat zeker het lezen waard is en van mij 4,5 ster krijgt.