Wat was dit weer een superleuke leesclub! Ik heb er enorm van genoten en leuk om de discussies te lezen. Helaas kon ik telkens niet goed inloggen dus heb ik hier mijn antwoorden op de vragen! Bedankt voor de gezelligheid!

Wat vind je van de cover van Het licht van Lorelei? Welke gevoelens roept de cover bij je op?

De cover trok meteen mijn aandacht, door de zeemeerminnen staart, parels en het water kreeg ik meteen de fantasy vibe. Ik ben GEK op sitens/zeemeermensen en ik wist meteen dat ik dit verhaal wilde lezen!

Wat vond je van de schrijfstijl van Jen Minkman?

Ik vond het een vlotte schrijfstijl. Het was leuk om een boek te lezen dat echt Nederlands was, de ouderwetse woorden, de accenten. Ook maakt elk hoofdstuk me weer nieuwsgierig. Ze schrijft heel beeldend en ik ervaarde het als een prettige schrijfstijl.

Vraag 3: Met welk personage kon je je het best identificeren?

Ik denk dan toch Aska. Haar nieuwsgierigheid en gevoel om het juiste te doen/andere te helpen en alles tot het puntje uit te zoeken.

Jen Minkman gebruikt vaak mythologische elementen in haar verhalen. Wat vind je van de mythologie die Minkman in Het licht van Lorelei heeft verwerkt?

Ik hou van fantasy en mythische wezens en zeemeerminnen/sirens staan heel hoog op mijn lijstje. Die wezen voelen altijd een soort ‘echt’. Dat het me niet zou verbazen als er zulk soort wezens leven ver in de oceaan. Ik vond het heel interessant hoe ze het licht gebruikt/verzonnen heeft. Ik had dan ook nooit verwacht dat de sirens er juist naar hunkerde en het van hen afgepakt was. Dat ze daarom de levens van onschuldige mensen moesten nemen, om zelf te blijven leven. Ik vind dat Jen Minkman hiermee een hele originele kijk op de sirens beschreven heeft! Petje af!

Wat waren je verwachtingen over het boek en zijn deze uitgekomen?

Ik had iets meer verwacht met betrekking tot de sirens zelf. In het boek lijken ze eerst alleen maar een mythe, waar de mensen bang voor zijn, tot je uiteindelijk leest dat ze echt gezien worden. Toch was het geen teleurstelling en vond ik het juist leuk om het ook eens van de andere kant te lezen. Nogmaals een heel originele kijk op deze wezens.

Wat vond je van de verhaallijnen? Voegde de verschillende verhaallijnen wat toe, of had het ook gekund met de hoofdverhaallijn?

Ik vind zeker dat elke verhaallijn iets toevoegde! Denk dat het verhaal hierdoor van alle kanten goed verteld is en je anders misschien iets gemist had.

Wat vond jij de beste scène uit het boek en waarom?

De onthulling van de moeder van Aska. Heel mooi om te lezen hoe een meisje dat nooit ergens bij hoorde en zonder ouders leefde, erachter komt dat haar moeder al die tijd bij haar was en over haar waakte.