Hype maakt het niet waar

Death is een nieuwe drug. Als je die pil slikt, beleef je zeven fantastische dagen. Het is de ultieme geluksroes. Met als uiterste prijs de dood.

Alles gaat mis en niets lijkt er in het voordeel van Adam. Zijn broer is verdwenen en zijn vriendin wil niets meer met hem te maken hebben. Hij heeft helemaal niets meer en besluit dat het geen kwaad kan om Death te nemen.

Hij heeft nog maar zeven dagen te leven en doet alles wat god verboden heeft. Tot hij begint te twijfelen… wil hij eigenlijk wel dood?

Klinkt spannend…
Na het lezen van de flaptekst had ik er helemaal zin in. Dit boek klonk goed!
Helaas bleek al heel snel dat dat nogal overdreven was en ik kwam maar met veel moeite door het boek heen. Iets wat me niet vaak overkomt.
Allereerst de hoofdpersoon, Adam. Soms is het lastig om je in een personage in te leven, bij Adam was dat nagenoeg onmogelijk. Hij is boos, chagrijnig, koppig en vervelend, zonder dat hij daar een fatsoenlijke reden voor heeft. Veel dingen zitten Adam tegen, maar er is geen moment in het verhaal waarin je met hem mee kan voelen, omdat hij geen gevoel lijkt te hebben.
De schrijver schrijft dat dingen mis gaan, dat Adam huilt of boos is, maar je voelt het niet. Hij komt over als een vlak en saai persoon, alsof ze iemand van tachtig hebben gevraagd een stereotype puber te omschrijven.
Het is ook niet alleen Adam die saai en niet realistisch is, hetzelfde geldt voor zijn vriendinnetje Lizzie.

Voorspelbaar
Wat ik vooral ook erg jammer vond was dat de schrijver het gevoel leek te hebben alsof hij zijn lezers constant gerust moest blijven stellen. Hij legt veel dingen meer dan eens uit en al heel snel blijft hij herhalen dat het vast allemaal zo erg niet is en dat er heel, heel misschien wel een geheime oplossing is.

Natuurlijk houden we allemaal van een happy end, maar die hoef je niet van kilometers afstand al aan te zien komen.
Melvin Burgess doet zijn best om een aantal onverwachte plotwendingen in het verhaal te verwerken. Een aantal keren dacht ik dan ook “hm, misschien dan toch…”, maar vervolgens kwam dat eeuwige geruststellen weer.

Natuurlijk was dit boek niet alleen maar een tegenvaller. Het had ook absoluut zijn goede kanten.
Het idee van de perfecte geluksdrug, met zo’n hoge prijs, is geniaal bedacht. Burgess heeft het hele verhaal tegen de achtergrond van een enorme revolutie gezet. Iets wat we natuurlijk vaker zien, maar dit keer heeft de hoofdpersoon er eigenlijk niet zoveel mee te maken. Adam heeft het te druk met zijn eigen problemen om zich daar teveel zorgen om te maken.
Hype krijgt van mij 2 sterren.
Dit boek valt niet onder mijn favorieten. Wel ben ik benieuwd geworden naar andere boeken van deze schrijver omdat dit idee zo creatief was, maar helaas niet lekker uitgewerkt.